Celbiologie in medisch perspectief. XI. Het peroxisoom: ontmaskering van een verborgen organel door onderzoekingen van het syndroom van Zellweger

Klinische praktijk
R.J.A. Wanders
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:164-8

De reeds verschenen artikelen uit deze serie zijn gepubliceerd op bl. 1626, 1627, 1725, 1835, 1951, 2064, 2164, 2262, 2365 en 2469 van de vorige jaargang, en op bl. 63 van deze jaargang.

Xi.1. inleiding

Zoals in de voorgaande hoofdstukken is belicht, wordt een eukaryote cel getypeerd door de aanwezigheid van een kern en een aantal verschillende organellen met ieder een specifieke functie. In de jaren vijftig werd een organel ontdekt, dat eerst ‘microbody’ werd genoemd, maar al gauw peroxisoom is gaan heten. Het peroxisoom ontleent zijn naam. aan de bevinding van De Duve, die ontdekte dat dit organel zowel katalase, een enzym dat H2O2 afbreekt tot O2 en H2O, als een aantal waterstof-producerende enzymen bevat.

Xi.2. karakterisering van peroxisomen

De identificatie van peroxisomen is aanzienlijk vergemakkelijkt door de ontwikkeling van een cytochemische methode gebaseerd op het aantonen van katalase-activiteit in peroxisomen door middel…

Auteursinformatie

Universiteit van Amsterdam, Academisch Medisch Centrum, Laboratorium Klinische ChemieMetabole Ziekten, Meibergdreef 15, 1105 AZ Amsterdam.

Dr.R.J.A.Wanders.

Contact prof.dr.J.James

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties