Dames en Heren,
Als een zwangere wordt bestraald, is er een verhoogde kans op intra-uteriene sterfte en een verhoogd risico op misvormingen of achterstand in de psychische ontwikkeling van het kind.1 Speciale aandacht verdient behandeling met radioactief jodium (I-131). Deze behandeling wordt vaak ingesteld bij jonge vrouwen wegens benigne of maligne schildklieraandoeningen. Hyperthyreoïdie ten gevolge van de ziekte van Graves, dat wil zeggen auto-immune hyperthyreoïdie, is daarbij het belangrijkste indicatiegebied. De prevalentie van de ziekte van Graves bij vrouwen in de fertiele leeftijdsfase ligt rond de 0,5-1.2 3 De diagnose ‘hyperthyreoïdie’ wordt bij ongeveer 2 op 1000 zwangerschappen gesteld.2 3
Hyperthyreoïdie kan medicamenteus worden behandeld met thyreostatica en chirurgisch door middel van al dan niet subtotale thyreoïdectomie; daarnaast is behandeling met I-131 mogelijk. Gezien de gezondheidsrisico’s voor de foetus is radionuclidetherapie met I-131 tijdens de zwangerschap gecontraïndiceerd. Geadviseerd wordt bij vrouwen in de vruchtbare periode een zorgvuldige…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
(Geen onderwerp)
Rotterdam, januari 2007,
In de – overigens lezenswaardige – klinische les van Prinsen et al. (2006:2845-8) wordt in het abstract naar mijn idee iets opmerkelijks gezegd, namelijk ‘All 3 women decided to continue their pregnancies . . .’. Deze woorden geven mij de indruk dat laagdrempelig de mogelijkheid van zwangerschapsafbreking wordt voorgelegd. Hoewel dit niet op mijn vakgebied speelt, verbaas ik mij er als collega-arts toch over hoe makkelijk er kennelijk over de beëindiging van een zwangerschap (dit is een nieuw individu, een mens) wordt gedaan. Dit geldt temeer daar in 2 van de gevallen geen blijvend gevolg voor de pasgeborene is waargenomen en de ander een, weliswaar lastige, maar niet onoverkomelijke suppletie van schildklierhormoon moest krijgen. Het is maar een detail, maar dient er geen bezinning plaats te vinden op de indicatiestelling voor abortus provocatus? Het zijn immers geen wratjes die verwijderd worden. Mogelijk maak ik mij ten onrechte ongerust; dan zou ik graag een geruststellend woord van de auteurs vernemen.
(Geen onderwerp)
Rotterdam, januari 2007,
Het nieuws dat de jonge zwangerschap was blootgesteld aan een potentieel toxische stralingsdosis van radioactief jodium zorgde voor grote onrust bij de betrokken zwangere vrouwen en de behandelend artsen. Bovendien kwam het nieuws van de zwangerschap bij 2 van de 3 betrokken vrouwen volstrekt onverwacht. Dat betekent niet dat deze zwangerschappen ongewenst waren, maar wel dat beide vrouwen extra bezorgd waren over de eventuele gezondheidsschade voor het kind. In zo’n situatie wordt de zwangere vrouw goed, eerlijk en volledig geïnformeerd over de eventuele gevolgen van blootstelling aan radioactief jodium en de verschillende handelingsopties, waarbij de mogelijkheid van abortus wordt genoemd. Allen waren na counseling zeer beslist in hun voornemen de zwangerschap te continueren. Feitelijk gaat het hier over geïnformeerde besluitvorming, waarbij de betrokkene mede op grond van de informatie die haar wordt aangereikt zelf een weloverwogen beslissing kan nemen de zwangerschap al dan niet te continueren. Volgens de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) heeft zij daar ook recht op (www.wgbo.nl). Dat deze opvatting niet altijd strookt met die van de zorgverlener doet dan niet ter zake. Wel kunnen wij collega Sliedrecht geruststellen met de mededeling dat het besluit om de zwangerschap onder zulke omstandigheden te beëindigen zeker niet lichtvaardig wordt genomen.