Zwangerschapsafbreking in het 2e trimester

Objective

To compare the efficacy of sulprostone and mifepristone/misoprostol when used for termination of pregnancy (TOP) in the 2nd trimester.

Design

Comparative retrospective cohort study.

Method

Data were collected on all women whose pregnancies were terminated in the 2nd trimester, in the presence of severe fetal defects, between 1996 and 2007 at the Radboud University Nijmegen Medical Centre, the Netherlands. From the start of 1996 until the end of 2001 TOPs were performed using sulprostone. In 2001 the treatment was switched to the combination mifepristone/misoprostol. The primary outcome measure was the time interval between the initiation of prostaglandin medication and the birth of the infant.

Results

158 patients met the inclusion criteria: 51 women were treated with sulprostone, 107 women with mifepriston/misoprostol. The duration of treatment in the mifepristone/misoprostol group (median 8.7 hours, range: 1.1-72.0 hours) was significantly shorter than in the sulprostone group (median 21.3 hours, range: 7.8-265.0 hours). In the mifepristone/misoprostol group significantly more women (94%) delivered within 24 hours than in the sulprostone group (55%). In the mifepristone/misoprostol group anti-emetics and pain relief were given significantly less often than in the sulprostone group 5 versus 12% and 54 versus 90%, respectively). There was no statistically significant difference in the number of women with post partum blood loss (6 versus 6%), (suspected) placental remnants (33 versus 43%) or fever (12 versus 4%).

Conclusion

In termination of pregnancy in the 2nd trimester mifepristone/misoprostol was more effective than sulprostone. Given the disadvantages of sulprostone in comparison with mifepristone/misoprostol, sulprostone no longer deserves a place in termination of pregnancy in the 2nd trimester.

Samenvatting

Doel

Het vergelijken van de effectiviteit van sulproston en mifepriston-misoprostol bij het gebruik voor zwangerschapsafbrekingen in het 2e trimester.

Opzet

Retrospectief vergelijkend cohortonderzoek.

Methode

Van alle vrouwen die tussen 1996 en 2007 in het Universitair Medisch Centrum St Radboud te Nijmegen een zwangerschapsafbreking ondergingen in het 2e trimester, bij aanwezigheid van ernstige foetale afwijkingen, werden gegevens verzameld. Van begin 1996 tot eind 2001 werden zwangerschapsafbrekingen uitgevoerd met sulproston. In 2001 werd overgegaan op de combinatie mifepriston-misoprostol. De primaire uitkomstmaat was het tijdsinterval tussen het begin van de prostaglandinemedicatie en de geboorte van het kind.

Resultaten

Er voldeden 158 patiënten aan de inclusiecriteria: 51 werden behandeld met sulproston, 107 met mifepriston-misoprostol. De behandelduur in de mifepriston-misoprostolgroep (mediaan 8,7 h, uitersten: 1,1-72,0) was significant korter dan in de sulprostongroep (mediaan 21,3 h, uitersten: 7,8-265,0). In de mifepriston-misoprostolgroep bevielen significant meer vrouwen (94%) binnen 24 h dan in de sulprostongroep (55%). In de mifepriston-misoprostolgroep werden in vergelijking met de sulprostongroep significant minder vaak anti-emetica (5 versus 12%) en pijnstilling (54 versus 90%) gegeven. Er bestond geen statistisch significant verschil in het aantal vrouwen met fluxus post partum (6 versus 6%), placentarest of een verdenking hierop (33 versus 43%) en koorts (12 versus 4%).

Conclusie

Bij zwangerschapsafbrekingen in het 2e trimester was mifepriston-misoprostol effectiever dan sulproston. Gezien de nadelen van sulproston in vergelijking met mifepriston-misoprostol verdient sulproston geen plaats meer in de behandeling bij zwangerschapsafbreking in het 2e trimester.