Stemmen uit het verleden: castraatzang

Perspectief
Richard H.C. Zegers
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A618
Abstract

Samenvatting

Castratie is een ernstig mutilerende ingreep. In de periode van circa 1600-1850 ondergingen in Italië prepuberale jongens, soms tot wel 4000 per jaar, een bilaterale orchidectomie om hun jongensstem te behouden zodat zij castraatzanger konden worden. Deze ingreep bracht gezondheidsrisico’s met zich mee en moet ernstige psychologische problemen hebben veroorzaakt, maar enkele slachtoffers werden zeer beroemd, zoals Carlo Broschi (1705-1782), beter bekend als Farinelli. De meerderheid van de castraten bleef echter onbekend. Uit de overlevering weten we dat castraatzangers grote euforie bij het grote publiek teweeg hebben gebracht. In 1922 overleed de laatste Vaticaanse castraat, Alessandro Moreschi. Van hem zijn geluidsopnamen bekend die een indruk geven van hoe castraatzang mogelijk heeft geklonken. Diverse pogingen zijn ondernomen om de klank van castraatzang te imiteren, onder andere door stemmen van een sopraan en countertenor digitaal te mengen.

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, Universiteit van Amsterdam, afd. Oogheelkunde, Amsterdam.

Dr. R.H.C. Zegers, oogarts. Tevens: Diakonessenhuis Zeist/Utrecht.

Contact ( (r.h.zegers@amc.uva.nl)

Verantwoording

Aan mijn wetenschappelijke vorming en enthousiasme op muziekgebied hebben bijgedragen prof.dr. Rokus de Groot, Faculteit der Geesteswetenschappen, Leerstoel Muziekwetenschap, Universiteit van Amsterdam en prof.dr. A.G.M. (Ton) Koopman, Faculteit der Geesteswetenschappen, Leerstoel Historisch geïnformeerde uitvoeringspraktijk, Universiteit Leiden.
Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 1 juli 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties