Samenvatting van de standaard 'Angststoornissen' (eerste herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap

- Anxiety disorders are characterised by excessive fears leading to distress or social disability.

- Anxiety disorders are difficult to recognise. General practitioners (GPs) should consider the possibility more often, especially in patients who make frequent visits with unexplained physical symptoms.

- The cornerstone of treatment is patient education, which can be supported by information leaflets provided by the Dutch College of General Practitioners.

- Cognitive behavioural therapy and antidepressants are equally effective therapies in most anxiety disorders. The choice should be made in collaboration with the patient.

- Pharmacological treatment is the first choice when a comorbid depression is involved.

- Cognitive behavioural therapy by the GP is optional considering the limitations of skills and time in general practice.

- Tricyclic antidepressants and selective serotonin re-uptake inhibitors are equally effective with most anxiety disorders. The choice must be made on the basis of side effects, comorbidity, and co-medication.

- Antidepressant therapy should be given for at least 6-12 months.

- The GP’s choice of treatment should lead to improvement within 8-12 weeks. Otherwise, consultation of or referral to a specialist in mental health care is mandatory.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:1211-5

Samenvatting

- Angststoornissen worden gekenmerkt door buitensporige angst die aanleiding geeft tot subjectief lijden of tot een belemmering van het dagelijks functioneren.

- Het herkennen van angststoornissen is moeilijk. Huisartsen moeten aan de mogelijkheid blijven denken, vooral bij frequent spreekuurbezoek of onbegrepen klachten.

- De hoeksteen van de behandeling is voorlichting. Dit kan worden ondersteund met NHG-patiëntenbrieven.

- Cognitieve gedragstherapie en medicamenteuze therapie in de vorm van antidepressiva zijn evenwaardige behandelingen voor de meeste patiënten met angststoornissen. De uiteindelijke keuze wordt gemaakt in overleg met de patiënt.

- Bij comorbiditeit in de vorm van een depressieve stoornis is medicamenteuze behandeling geïndiceerd.

- Cognitieve gedragstherapie door de huisarts is een facultatieve optie, gezien de benodigde vaardigheden en forse tijdsinvestering.

- Tricyclische antidepressiva en selectieve serotonineheropnameremmers zijn bij de meeste angststoornissen even effectief. De keuze voor een antidepressivum wordt gemaakt op basis van bijwerkingen, comorbiditeit en comedicatie.

- Antidepressiva moeten minimaal 6-12 maanden worden gebruikt.

- Wanneer behandeling door de huisarts niet binnen 8-12 weken tot verbetering leidt, volgt consultatie van of verwijzing naar een therapeut met ervaring in cognitieve gedragstherapie.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:1211-5