Patiëntvoorkeur versus evidencebased medicine

A patient’s values and preferences are one of the three ‘pillars’ of evidence-based medicine (EBM). How can we explain that this one pillar has hardly been elaborated in the EBM-literature?? Were the EBM pioneers really committed to the patient’s preferences, were they not ready yet, or were they not committed at all? In key international EBM publications dated between 1985 and 2000, we only found sympathetic, yet vague, statements lacking concrete content. In the Netherlands, a Health Council report set the tone with a sense of fear for ‘consumer medicine’. In addition to an overly optimistic view of the past, in 2014 Greenhalgh sketched a vision of the future of EBM in which the sympathetic comments about patient preferences are finally made concrete. The EBM movement has already successfully adapted to social developments in the past; therefore, there is reason for optimism.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Samenvatting

De waarden en voorkeuren van patiënten vormen een van de 3 zogenoemde ‘pijlers’ van ‘evidence-based medicine’ (EBM). Hoe is het te verklaren dat deze ene pijler nog nauwelijks is uitgewerkt in de EBM-literatuur? Vonden de EBM-pioniers de voorkeuren van de patiënt wel echt belangrijk, waren ze er nog niet aan toe, of wilden ze er niet aan? In internationale EBM-sleutelpublicaties tussen 1985 en 2000 vonden we niet veel meer dan wat welwillende, maar vage uitspraken. Concreet werd het nergens. In Nederland zette een rapport van de Gezondheidsraad de toon voor wat je koudwatervrees voor ‘consumentengeneeskunde’ kunt noemen. Greenhalgh schetste in 2014 – naast een te rooskleurig beeld van het verleden – een visie op de toekomst van EBM waarin de welwillende opmerkingen over patiëntvoorkeuren alsnog concreet worden gemaakt. De EBM-beweging heeft zich in het verleden al vaker succesvol aangepast aan maatschappelijke ontwikkelingen, dus er is reden voor optimisme.