artikel
Casus
Een 75-jarige vrouw meldde zich in het ziekenhuis bij de Dienst Spoedgevallen vanwege een grote zwelling in de rechter lies die sinds enkele dagen bestond. De zwelling was pijnlijk bij palpatie en kon niet manueel worden gereponeerd. Het klinisch beeld paste bij de diagnose ‘ingeklemde liesbreuk’. Echografie van de rechter lies bevestigde de aanwezigheid van een liesbreuk en bracht in de breukzak de appendix in beeld. Wij stelden de diagnose ‘Amyand-hernia’. Patiënte onderging vervolgens een chirurgische liesbreukcorrectie (figuur). Peroperatief zagen wij dat de appendix van patiënte ontstoken was, daarom verrichtten wij aanvullend een appendectomie. Wij plaatsten geen verstevigende kunststof mat (‘mesh’) tegen de buikwand, omdat een ontstoken appendix de kans op een postoperatieve infectie van een mesh verhoogt. Patiënte herstelde voorspoedig. Bij poliklinische controle 1 week later had zij geen klachten meer en waren er geen tekenen van een recidief of infectie.
Bij een Amyand-hernia is de appendix in de inguïnale breukzak terechtgekomen. Gezien de locatie van de appendix in het abdomen wordt deze herniavariant voornamelijk aan de rechterzijde gevonden. Het is een zeldzame complicatie die bij 0,07-0,13% van alle patiënten met een inguïnale hernia voorkomt. Een Amyand-hernia kan worden gediagnosticeerd op basis van echografisch onderzoek of CT-onderzoek van het abdomen. Bij de meeste patiënten wordt de diagnose echter peroperatief gesteld. Zelden veroorzaakt mechanische compressie van de breukzakhals complicaties als een secundaire appendicitis of periappendiculair abces. De behandeling bestaat uit reductie van de ingeklemde breukzak via laparoscopische of open chirurgie. Appendectomie is enkel geïndiceerd wanneer de appendix ontstoken blijkt.
Diagnose
Amyand-hernia.
Reacties