Cardiovasculaire risico’s bij subklinische schildklierafwijkingen

Opinie
Wilmar M. Wiersinga
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A5477
Abstract

Subklinische schildklierfunctiestoornissen blijven de gemoederen bezighouden, zoals mag blijken uit 2 artikelen elders in dit tijdschrift (www.ntvg.nl, zoeken op A5094 en A5163).1,2 Dit komt vooral door aanhoudende onzekerheid over de vraag of behandeling zinvol is. Bovendien worden veel artsen met het probleem ‘wel of niet behandelen’ geconfronteerd, zoals Den Elzen et al. aangeven.1 Er bestaat geen gerandomiseerd klinisch onderzoek dat uitsluitsel geeft over de vraag of behandeling een relevante verbetering van de gezondheid geeft. De resultaten van placebogecontroleerde therapeutische interventies zullen nog jaren op zich laten wachten.2 Recent zijn een aantal meta-analyses gepubliceerd over cardiovasculaire uitkomsten van subklinische schildkierfunctiestoornissen, verkregen uit bevolkingsonderzoek met langdurige follow-up. Hieruit blijkt dat er een statistisch significant verband is tussen subklinische schildkierfunctiestoornissen enerzijds en cardiovasculaire morbiditeit en sterfte anderzijds. Op grond van deze analyses zou ik subklinische hyperthyreoïdie – ongeacht de leeftijd van de patiënt – behandelen bij een TSH-waarde…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, afd. Inwendige Geneeskunde – Endocrinologie en Metabolisme, Amsterdam.

Contact Prof.dr. W.M. Wiersinga, internist-endocrinoloog (w.m.wiersinga@amc.uva.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: er zijn belangen gemeld (zie www.ntvg.nl, zoeken op A5477; klik op ‘Belangenverstrengeling’). Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 7 oktober 2012

Behandelen van subklinische hypothyreoïdie bij ouderen?
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties