In Nederland mag een arts een patiënt uit zijn ondraaglijk en uitzichtloos lijden verlossen, mits de patiënt vrijwillig en weloverwogen daarom verzoekt. De arts moet dan wel zes zorgvuldigheidseisen in acht nemen, maar twee daarvan, het verzoek en het lijden, zijn de belangrijkste. Het zijn ook deze twee die in de praktijk de meeste problemen geven. Over het verzoek heeft de rijksoverheid in samenwerking met Artsenfederatie KNMG onlangs een handreiking gepubliceerd,1 maar er bestaat geen handreiking voor de beoordeling van ondraaglijk lijden, en toch zijn de aan deze eis verbonden moeilijkheden net zo groot, zo niet groter. Wat ‘vrijwillig’ betekent weten we wel zo ongeveer, maar wat lijden precies is weten we nauwelijks, laat staan hoe artsen de ondraaglijkheid ervan kunnen bepalen. In de praktijk hanteren zij dan ook hun eigen maatstaven om het lijden te beoordelen en kunnen patiënten die naar eigen zeggen ondraaglijk lijden zich in de…
Beoordeling ondraaglijk lijden bij euthanasieverzoek
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:D160
Abstract
Abstract
Assessing unbearable suffering in relation to euthanasia
Dutch law permits physicians to perform euthanasia, provided they fulfil six criteria of due care. Prominent among these is the requirement that they are convinced that the patient is suffering unbearably. But how can they be sure of that? The problem seems to be that this criterion is too subjective on two scores: it makes the patient dependent on the empathic capacities of his physician, and it would be arrogant for the physician to deny that the patient is suffering unbearably if that is what the patient tells them. In this paper I suggest that this criterion is far less arbitrary than it seems.
Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.
Aanvaard op
Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:D160
Vakgebied
Reacties