Verminderde afweer

Due to medication use, comorbidities and/or age, an increasing number of patients have an impaired immunity to infection.
Impaired immunity may lead to an increased risk of (opportunistic) infection, complications from infections, and difficulties in the diagnosis of infections.
Guided by clinical parameters, a general practitioner can classify an impaired immunity as ‘clinically irrelevant’, ‘limitedly relevant’ or ‘potentially serious’.
Tocilizumab impairs the production of CRP, which makes it unreliable as an infection parameter.
In case of a suspected infection in patients with severe immunosuppression, it will often be necessary to consult a specialist as quickly as possible about further diagnostic procedures and the need for, type and administration route of antimicrobials.
In patients with an impaired immunity, adaptation of the antibiotic policy and prophylactic measures, such as vaccination, may be indicated.
Patients with (functional) asplenia should immediately start antibiotic treatment in case of fever, pending clinical evaluation by a physician.

Conflict of interest and financial support: ICMJE forms provided by the authors are available online along with the full text of this article.

Samenvatting

Door gebruik van medicatie, comorbiditeit, leeftijd of een combinatie hiervan hebben steeds meer patiënten een verminderde weerstand tegen infecties.
Dit kan leiden tot een verhoogd risico op al dan niet opportunistische infecties, complicaties van infecties en moeilijkere diagnostiek van infecties.
Op geleide van klinische parameters kan de huisarts een verminderde weerstand classificeren als ‘klinisch irrelevant’, ‘beperkt relevant’ of ‘potentieel ernstig’.
Tocilizumab onderdrukt de vorming van CRP, waardoor bepaling hiervan onbetrouwbaar is als infectieparameter.
Bij vermoeden van een infectie bij een patiënt met een ernstige immuunsuppressie zal het vaak aangewezen zijn met spoed te overleggen met de tweede lijn over nadere diagnostiek en de noodzaak, soort en toedieningswijze van antimicrobiële middelen.
Bij patiënten met een verminderde weerstand kunnen aanpassing van het antibiotische beleid en profylactische maatregelen, zoals vaccinatie, geïndiceerd zijn.
Patiënten met een al dan niet functionele asplenie dienen bij koorts direct te beginnen met een antibioticum in afwachting van beoordeling door een arts.

Artikelinformatie

Aanvaard op

20 april 2016

30 mei 2016

Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:A9752

Vakgebied

Auteursinformatie

Nederlands Huisartsen Genootschap, Utrecht.

Dr. W. Opstelten, huisarts; C.M.J. Hielkema, BA, medisch informatiespecialist.

Universitair Medisch Centrum Utrecht, Utrecht.

Afd. Reumatologie en klinische immunologie: prof.dr. J.W.J. Bijlsma, reumatoloog.

Afd. Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen en Eerstelijns Geneeskunde: prof.dr. Th.J.M. Verheij, huisarts.

Medisch Centrum Haaglanden - Bronovo, afd. Interne geneeskunde, Den Haag.

Dr. L.B.S. Gelinck, internist-infectioloog.

Universiteit Utrecht, hoofdafdeling Infectieziekten en Immunologie, Utrecht.

Prof.dr. W. van Eden, immunoloog en arts-microbioloog.

Contact dr. W. Opstelten (w.opstelten@nhg.org)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: ICMJE-formulieren zijn online beschikbaar bij dit artikel.

Verantwoording

Drs. R.E. Klinkenberg, internist in opleiding, Leids Universitair Medisch Centrum, droeg bij aan de totstandkoming van dit artikel.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?

Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.