Van arbeidsverzuim tot arbeidsongeschiktheid; veranderende rol van betrokken artsen

Klinische praktijk
S. Knepper
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:233-8
Abstract

Samenvatting

Sinds 1993 is vrijwel geen onderdeel van de wettelijke regelingen bij arbeidsverzuim en -ongeschiktheid ongemoeid gelaten. Het stelsel wordt steeds ingewikkelder.

De kern van de wijzigingen is dat werkgevers een veel grotere verantwoordelijkheid hebben gekregen.

De nieuwe regelingen betekenen een overgang van bedrijfsgezondheidsdienst naar Arbo-dienst en van bedrijfsvereniging naar uitvoeringsinstelling.

De wetgever benadrukt de beoordeling van wat mensen met hun gezondheidsklachten nog wél kunnen. Het voorkómen van arbeidsverzuim/-ongeschiktheid krijgt grote aandacht, evenals reïntegratie.

Behandelend artsen moeten zich door de ingewikkeldheid van de regelingen niet laten weerhouden hun taak ten opzichte van patiënten met arbeidsverzuim en -ongeschiktheid te volbrengen, aangezien het een steeds nadrukkelijker belang van de patiënt is dat een chronische situatie waar mogelijk wordt voorkomen.

Auteursinformatie

Landelijk instituut sociale verzekeringen, Postbus 74.765, 1070 BT Amsterdam.

S.Knepper, verzekeringsarts.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties