Twee richtlijnen over 'community-acquired' pneumonie: beide belangrijk als basis voor een eigen beleid

Opinie
P.J. van den Broek
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:2492-4
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 2495 en 2501.

In deze aflevering van het Tijdschrift worden 2 Nederlandse richtlijnen besproken over het beleid bij patiënten die in het ziekenhuis worden opgenomen met een buiten het ziekenhuis opgelopen longontsteking (‘community-acquired’ pneunomie; CAP). De Nederlandse Vereniging van Artsen voor Longziekten en Tuberculose (NVALT) bespreekt in haar richtlijn diagnostiek en behandeling.1 2 De Stichting Werkgroep Antibioticabeleid (SWAB) beperkt zich tot de therapie.3 4 De longarts of de internist die voor zichzelf het beleid wil bepalen, doet er goed aan beide richtlijnen te bestuderen, waarbij het probleem is dat ze niet op één lijn lijken te zitten.

Een weerkerend punt van discussie is of op grond van klinische en epidemiologische gegevens en snel verkrijgbare resultaten van laboratoriumonderzoek de verwekker van een longontsteking te voorspellen is zodat het verantwoord is daarop de initiële therapiekeuze te baseren. De NVALT-richtlijn zegt hierover: ‘De anamnese…

Auteursinformatie

Leids Universitair Medisch Centrum, afd. Infectieziekten, C5-P, Postbus 9600, 2300 RC Leiden.

Contact Hr.prof.dr.P.J.van den Broek, internist-infectioloog (p.j.van-den-broek@lumc.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties