Tien jaar ervaring met de chirurgische behandeling van ventriculaire tachycardieën na het acute myocardinfarct

- From 1980 to 1988 direct arrhythmia surgery was performed in 121 patients suffering from postinfarction drug-refractory ventricular tachycardia (VT). By 1986 the initially high inhospital mortality of 26 (18 of 69 patients) had decreased to 1.9 (1 of 52 patients). The 3-year actuarial survival of patients operated since 1986 is 90. From 1985 the results of surgical therapy of VT have improved: 86 of the patients remained arrhythmia-free without drugs; none died suddenly. Residual left ventricular function was related to the prognosis, but the interval between the last myocardial infarction and time of surgery or the surgical technique were not.

These results demonstrate that direct surgery has become a valuable method in the treatment of postinfarction VT, at least in patients with sufficient residual left ventricular function.

Samenvatting

Van 1980 tot en met 1988 werd bij 121 patiënten met medicamenteus onbehandelbare ventriculaire tachycardieën (VT's) na het myocardinfarct ‘gerichte ritmechirurgie’ uitgevoerd. De aanvankelijk hoge ziekenhuissterfte van 26 (18 van de 69 patiënten) daalde sedert 1986 tot 1,9 (1 van de 52 patiënten). De 3-jaars actuariële overleving van de sedert 1986 geopereerde patiënten bedraagt 90. Ook het resultaat van de chirurgische behandeling van VT is na 1985 duidelijk verbeterd: 86 van de sindsdien geopereerde patiënten heeft zonder antiarrhythmica geen nieuwe aanvallen van VT of ventrikelfibrilleren gehad of is plotseling overleden. De restfunctie van de linker ventrikel blijkt van betekenis te zijn voor de kans op overleving. Dit geldt niet voor het interval tussen het laatste myocardinfarct en het tijdstip van of de methode van operatie.

Ritmechirurgie heeft een belangrijke plaats verworven in de behandeling van VT na het myocardinfarct; een voorwaarde hiervoor is de aanwezigheid van voldoende restfunctie van de linker ventrikel.