Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Terughoudendheid ten aanzien van pulmonalisangiografie bij longembolie niet terecht

Onderzoek
J.W. Wallis
E.J.R. van Beek
J.A. Reekers
W.J.J. van Rooij
M. Oudkerk
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:578-81
Abstract
Abstract
Sluiten
Reserve regarding pulmonary angiography in pulmonary embolism not justified

Evaluation of the safety of pulmonary angiography in patients with clinically suspected pulmonary embolism.

Design

Retrospective cohort study.

Setting

Academic Hospital, Rotterdam, the Netherlands.

Method

The data on complications of pulmonary angiography were collected from four Dutch hospitals over a period of about five years (Academic Medical Centre and Slotervaart Hospital, Amsterdam; St. Elisabeth Hospital, Tilburg and Dr. Daniel den Hoed Cancer CentreUniversity Hospital Rotterdam).

Results

Pulmonary angiography was performed in 697 patients. No fatal complications were noted (mortality: 0; 95 confidence interval (95 CI): 0.00-0.53). Complications were seen in 3 patients; dissection of the pulmonary artery in 1 patient and contrast extravasation in 2 patients (morbidity: 0.4; 95 CI: 0.09-1.25).

Conclusion

In patients with clinically suspected pulmonary embolism, pulmonary angiography is a safe diagnostic modality. It is recommended that, in patients in whom the diagnosis of pulmonary embolism cannot be confirmed or excluded by noninvasive diagnostic methods, pulmonary angiography should be performed (according to the Dutch consensus ‘Diagnostic pulmonary embolism’).

Samenvatting

Doel

Evaluatie van de veiligheid van A.-pulmonalisangiografie bij patiënten bij wie klinisch een longembolie wordt vermoed.

Opzet

Retrospectief cohortonderzoek.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dr. Daniel den Hoed Kliniek, Rotterdam.

Methode

De gegevens over complicaties van pulmonalisangiografieën, verricht in 4 Nederlandse klinieken (Academisch Medisch Centrum en Slotervaartziekenhuis te Amsterdam, Sint Elisabeth Ziekenhuis te Tilburg en Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dr. Daniel den Hoed Kliniek, Rotterdam), werden verzameld over een periode van ruim 5 jaar.

Resultaten

Bij 697 patiënten werd pulmonalisangiografie verricht, waarbij geen dodelijke complicaties optraden (sterfte: 0; 95-betrouwbaarheidsinterval (95-BI): 0,00-0,53). Bij 3 patiënten traden complicaties op: dissectie van de A. pulmonalis bij 1 patiënt en extravasatie van contrastmiddel bij 2 patiënten, alle zonder klinische gevolgen (morbiditeit: 0,4; 95-BI: 0,09-1,25).

Conclusie

Pulmonalisangiografie is bij een klinisch vermoeden van longembolieën een veilig onderzoek. Derhalve dient, indien niet-invasief onderzoek de diagnose ‘longembolie’ bevestigen noch uitsluiten kan, pulmonalisangiografie verricht te worden (conform de consensus ‘Diagnostiek longembolie’).

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 12 1997

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:578-81
Vakgebied
Beeldvorming
Interne vakken
Longziekten
Auteursinformatie

Sint Elisabeth Ziekenhuis, afd. Radiologie, Tilburg.

J.W.Wallis, assistent-geneeskundige; W.J.J.van Rooij, radioloog.

Academisch Medisch Centrum, afd. Radiologie, Amsterdam.

Dr.E.J.R.van Beek, assistent-geneeskundige; dr.J.A.Reekers, radioloog.

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dr. Daniel den Hoed Kliniek, afd. Radiologie, Groene Hilledijk 301, 3075 EA Rotterdam.

Dr.M.Oudkerk, radioloog.

Contact dr.M.Oudkerk

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

F.W.
van Wagtendonk

Utrecht, april 1997,

Met belangstelling heb ik het verhelderende artikel van Wallis et al. gelezen (1997:578-81). Het voordeel van pulmonalisangiografie was evident.

Mijns inziens geven de resultaten van hun onderzoek reden tot nog meer optimisme. Er bestond een morbiditeit van 0,4%. De definitie van morbiditeit volgens de consensus ‘Diagnostiek longembolie’ is: ‘Allergische reacties, hartperforatie en ritmestoornissen die therapeutisch ingrijpen noodzakelijk maken.’1 Bij de drie patiënten was therapeutisch ingrijpen niet noodzakelijk. Derhalve is volgens mij de morbiditeit 0%.

F.W. van Wagtendonk
Literatuur

  1. Briët E, Beek EJR van, Oudkerk M. Consensus diagnostiek longembolie. [LITREF JAARGANG="1993" PAGINA="255-9"]Ned Tijdschr Geneeskd 1993;137:255-9.[/LITREF]

Rotterdam, juni 1997,

Collega Van Wagtendonk benadrukt terecht de geringe complicatiekans bij door ervaren artsen uitgevoerde pulmonalisangiografie. Dit laat natuurlijk onverlet dat het onderzoek lege artis moet worden uitgevoerd en dat voldoende ervaring onder supervisie moet worden opgebouwd tijdens of na de opleiding om het onderzoek zelfstandig uit te voeren. Hiervoor zijn voldoende radiologische faciliteiten in de Nederlandse opleidingscentra aanwezig.

M. Oudkerk