Tegenwoordig gunstige prognose na HLA-identieke beenmergtransplantatie bij kinderen met verworven ernstige aplastische anemie; evaluatie van 30 jaar beenmergtransplantaties in het Leids Universitair Medisch Centrum

Onderzoek
M. van Steekelenburg
M.H. van Weel-Sipman†
A.H. Zwinderman
P.M. Hoogerbrugge
J.M.J.J. Vossen
R.M. Egeler
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:1542-6
Abstract

Samenvatting

Doel

De resultaten evalueren van 30 jaar allogene HLA-identieke beenmergtransplantatie (BMT) als behandeling van kinderen met verworven ernstige aplastische anemie.

Opzet

Retrospectief, beschrijvend.

Methode

Van alle patiënten met ernstige aplastische anemie die in de periode 1971-2000 op de afdeling Kindergeneeskunde van het Leids Universitair Medisch Centrum een HLA-identieke BMT hadden ondergaan met minstens 1 jaar follow-up (n = 44) werden de medische gegevens geëvalueerd. Op basis van een verandering in beleid, te weten het verkorten van de periode tussen diagnose en BMT, resulterend in minder bloedtransfusies, alsmede een verandering in profylaxe tegen omgekeerde afstoting (‘graft-versus-host disease’ (GvHD)) vanaf 1989 (methotrexaat in combinatie met ciclosporine), werden de patiënten verdeeld in 2 groepen: degenen die vóór 1989 een transplantatie hadden ondergaan (n = 24) en degenen bij wie dit vanaf 1989 gebeurd was (n = 20).

Resultaten

De actuariële 1-jaarsoverleving vanaf 1989 bedroeg 90 versus 67 ervóór. Na de introductie van de combinatie methotrexaat-ciclosporine daalde het aantal patiënten met acute GvHD significant van 13/24 naar 1/20 (p = 0,002) en kreeg geen enkele patiënt chronische GvHD meer, versus 10 patiënten vóór 1989 (p = 0,001).

Conclusie

De prognose voor kinderen met ernstige aplastische anemie die werden behandeld door middel van allogene BMT met beenmerg van een HLA-identieke verwante donor was in 30 jaar sterk verbeterd vanwege verbeterde ondersteunende maatregelen, een significante afname van GvHD en een kortere periode tussen diagnose en BMT, waardoor minder bloedtransfusies nodig waren en dus minder sensibilisatie optrad. De genezingskans nam toe tot 90.

Auteursinformatie

Leids Universitair Medisch Centrum, Postbus 9600, 2300 RC Leiden.

Willem-Alexander Kinder- en Jeugdcentrum, sectie Immunologie, Hematologie, Oncologie, Beenmergtransplantatie en Auto-immuunziekten (IHOBA): mw.M.van Steekelenburg, co-assistent; mw.M.H. van Weel-Sipman†, prof.dr.P.M.Hoogerbrugge en dr.R.M.Egeler, hemato-oncologen; prof.dr.J.M.J.J.Vossen, immunoloog.

Afd. Medische Statistiek: dr.A.H.Zwinderman, medisch statisticus.

Contact dr.R.M.Egeler (rm.egeler@lumc.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties