Seksueel misbruik van kinderen: de noodzaak van medische bemoeienis

Opinie
F.C. Verhulst
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:2453-6
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 2449 en 2467

In 1991 bracht The Royal College of Physicians een rapport uit over de lichamelijke verschijnselen van seksueel misbruik bij kinderen.1 Deze actie was het directe gevolg van de beruchte ‘Cleveland-affaire’, waarbij van een groot aantal kinderen ten onrechte vermoed werd dat zij seksueel misbruikt waren.2 Deze overdiagnostisering was het gevolg van een onjuiste interpretatie van bevindingen bij onderzoek van het anogenitale gebied. Centraal hierbij stond het fenomeen van de ‘reflexmatige anusdilatatie’, waaraan bij de diagnostiek een veel te grote waarde werd gehecht. Dit was de reden waarom in het Engelse rapport vele pagina's aan dit fenomeen werden gewijd.

Ook Nederland had zijn ‘Cleveland-affaire’, namelijk in de vorm van verwikkelingen rond diagnostiek en beleid toen in 1988 bij een aantal kinderen van het Medisch Kleuterdagverblijf ‘De Bolderkar’ seksueel misbruik vermoed werd. In tegenstelling tot wat het geval was in het…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Sophia Kinderziekenhuis, afd. Kinder- en Jeugdpsychiatrie, Gordelweg 160, 3038 GE Rotterdam.

Contact Prof. dr.F.C.Verhulst, psychiater

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties