Schimmels en gisten gevonden bij mycologisch onderzoek van huid- en nagelinfecties in Nederland, 1992-1993

To describe fungi and yeasts isolated from skin and nail infections in the Netherlands.

Design

Retrospective.

Setting

Centraalbureau voor Schimmelcultures (CBS), Baarn, the Netherlands.

Method

Results of mycological investigation of skin and nail samples in the period 1992-1993 were analysed. After a clinical diagnosis of mycosis, performed by dermatologists and general practitioners, material was sent to the CBS for mycological research.

Results

The clinical diagnosis of onychomycosis was rather accurate, especially if made performed by dermatologists. Mycoses of the skin were sometimes confused with other skin diseases. When microscopical observation showed a positive result, 93 of the cultures were positive as well. The main agent of onychomycosis was Trichophyton rubrum; T. mentagrophytes was more frequently isolated from tinea manuumpedis and T. tonsurans from tinea corporiscruris. Epidermophyton floccosum was only isolated from skin lesions and Microsporum canis, T. soudanense and T. verrucosum only from tinea corporiscruris. The most important yeasts isolated were Trichosporon mucoides, Candida guilliermondii, C. parapsilosis, C. famata and Malassezia furfur. Other fungi isolated were either pigmented (melanin, carotene), thermophilic or belonged to the order of the Onygenales.

Conclusion

Mycological research to confirm the clinical diagnosis of a skin mycosis is advisable. Species isolated differed in their predilection for different parts of the human body. Yeasts were mainly isolated as double infections. Apart from the dermatophytes there is a special group of fungi which can cause mycoses.

Samenvatting

Doel

Overzicht geven van schimmels en gisten die uit huid- en nagelinfecties worden geïsoleerd in Nederland.

Opzet

Retrospectief.

Plaats

Centraalbureau voor Schimmelcultures (CBS), Baarn, Nederland.

Methode

De resultaten van mycologisch onderzoek van huid- en nagelmateriaal uit de periode 1992-1993 werden geanalyseerd. Na een klinische diagnose van schimmelinfectie, uitgevoerd door dermatologen en huisartsen, werd materiaal opgestuurd naar het CBS voor mycologisch onderzoek.

Resultaten

Onychomycosis werd vrij goed herkend, vooral door dermatologen. De klinische diagnose van een huidmycose was moeilijker te stellen. Bij een positief microscopisch onderzoek was circa 93 van de kweken positief. Onychomycosis werd voornamelijk door Trichophyton rubrum veroorzaakt; T. mentagrophytes werd frequenter geïsoleerd bij tinea manuum pedis en T. tonsurans bij tinea corporiscruris. Epidermophyton floccosum werd uitsluitend van de huid geïsoleerd en Microsporum canis, T. soudanense en T. verrucosum alleen van tinea corporiscruris. De belangrijkste gisten waren Trichosporon mucoides, Candida guilliermondii, C. parapsilosis, C. famata en Malassezia furfur. De overige fungi die geïsoleerd werden, waren gepigmenteerd (melanine, caroteen), thermofiel of behoren tot de orde van de Onygenales.

Conclusie

Mycologisch onderzoek ter bevestiging van de klinische diagnose van een huidmycose is zinvol. De soorten die geïsoleerd werden, verschilden in voorkeur voor verschillende plaatsen van het lichaam. Gisten werden voornamelijk als dubbelinfectie geïsoleerd. Naast dermatofyten werden ook andere fungi geïsoleerd als verwekkers van mycose.