In de westerse wereld vindt een verschuiving plaats in de psychiatrische zorg van het ziekenhuis naar de poliklinische en de ambulante psychiatrie, die niet alleen de kortdurend zieken treft maar ook degenen die blijvend geestelijk gehandicapt zijn. Vooral de laatsten verkeren in een kwetsbare positie, reden waarom ze tot voor kort van intramurale zorg afhankelijk waren. De verandering die al enkele jaren aan de gang is,1 heeft natuurlijk gevolgen voor de interactie tussen de arts en zijn patiënt. We zullen deze in dit artikel trachten duidelijk te maken.
De ziekenrol
De interactie tussen de arts, in dit geval de psychiater, en zijn patiënt voltrekt zich in het kader van de zogenaamde ziekenrol, die we zouden kunnen beschouwen als een sociaal contract met regels die bepaalde afwijkende gedragingen toelaten en tegelijkertijd onder controle houden. Freidson heeft deze regels in navolging van Parsons uitgewerkt. (1) Iemand heeft de toestand waarin hij…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties