Richtlijn ‘Diagnostiek kleinevatenvasculitis’

Conflict of interest: none declared. Financial support: H.B. Thio, J.F. Meilof, C.A. Stegeman and A.E. Voskuyl received fee attendance money via the Medical Specialist Quality Foundation, which was given by the Netherlands Society for Dermatology and Venereology and the Netherlands Society for Rheumatology to members of the guideline committee. C. Stegeman also received reimbursement for travel costs from the same source.

The multidisciplinary guideline ‘Diagnostics of small-vessel vasculitis’ gives recommendations for the diagnostics of small-vessel vasculitis, which is often associated with cutaneous manifestations.
The aim of this guideline is to accelerate the diagnostic process to prevent or reduce irreversible organ damage.
The clinical presentation of small-vessel vasculitis is variable and often atypical. The most common general symptoms are general malaise, unexplained fever, weight loss, fatigue, loss of appetite, and night sweats. If these symptoms are accompanied by one or more organ-specific symptoms, the probability of the diagnosis ‘small-vessel vasculitis’ is increased.
When small-vessel vasculitis is suspected a comprehensive history should be taken and a physical examination focused on internal organs, joints, skin and nervous system should be performed.
With additional laboratory investigations possible organ involvement can be demonstrated and the small-vessel vasculitis can be further classified. To make a definite diagnosis histological examination of an affected organ is necessary.
Because of the possible involvement of multiple organ systems, multidisciplinary collaboration is essential in the diagnostic work-up.

Samenvatting

De multidisciplinaire richtlijn ‘Diagnostiek kleinevatenvasculitis’ geeft aanbevelingen voor de diagnostiek van kleinevatenvasculitis, die frequent gepaard gaat met huidafwijkingen.
Het doel van deze richtlijn is het versnellen van het diagnostisch proces om irreversibele orgaanschade te voorkomen of te beperken.
De klinische presentatie van kleinevatenvasculitis is variabel en vaak atypisch. De meest voorkomende algemene symptomen zijn algemene malaise, onbegrepen koorts, gewichtsverlies, vermoeidheid, verminderde eetlust en nachtzweten. Indien deze symptomen gepaard gaan met een of meerdere orgaanspecifieke verschijnselen vergroot dat de waarschijnlijkheid van de diagnose ‘kleinevatenvasculitis’.
Bij verdenking op kleinevatenvasculitis dient altijd een uitgebreide anamnese en lichamelijk onderzoek gericht op interne organen, gewrichten, huid en zenuwstelsel te worden uitgevoerd.
Met aanvullend laboratoriumonderzoek wordt eventuele orgaanbetrokkenheid aangetoond en kan de kleinevatenvasculitis verder worden geclassificeerd. Om de diagnose met zekerheid te stellen is histologisch onderzoek van een betrokken orgaan noodzakelijk.
Vanwege de mogelijke betrokkenheid van meerdere orgaansystemen is multidisciplinaire samenwerking van groot belang in de diagnostiek.

Artikelinformatie

15 mei 2012

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A4317

Vakgebied

Zenuwstelsel

Maag-darm-leverziekten

Auteursinformatie

*Namens de werkgroep ‘Consensus diagnostiek kleinevatenvasculitis’, waarvan de leden aan het eind van dit artikel staan vermeld.

Erasmus MC, afd. Dermatologie, Rotterdam.

Dr. H.B. Thio, dermatoloog; drs. D.M.W. Balak, MSc, arts-onderzoeker.

Martini Ziekenhuis, afd. Neurologie, Groningen.

Dr. J.F. Meilof, neuroloog.

Universitair Medisch Centrum Groningen, afd. Inwendige Geneeskunde-Nefrologie, Groningen.

Prof.dr. C.A. Stegeman, internist-nefroloog.

VUmc, afd. Reumatologie, Amsterdam.

Dr. A.E. Voskuyl, reumatoloog.

Contact dr. H.B. Thio (h.thio@erasmusmc.nl)

Verantwoording

De werkgroep ‘Diagnostiek kleinevatenvasculitis’ bestond uit: dr. H.B. Thio, dermatoloog (Erasmus MC, Rotterdam); dr. A.E. Voskuyl, reumatoloog (VUmc, Amsterdam); dr. J.J.E. van Everdingen, directeur (Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie, Utrecht; Regieraad Kwaliteit van Zorg Den Haag); M.K. Tuut, epidemioloog (Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO, Utrecht); drs. J.G. Bollemeijer, oogarts (LUMC, Leiden); dr. C.T. Buiter, kno-arts (Haren); prof.dr. J.W. Cohen Tervaert, internist-klinisch immunoloog (MUMC, Maastricht); dr. J.G.M.C. Damoiseaux, medisch immunoloog (MUMC, Maastricht); dr. R. Goldschmeding, patholoog (UMC Utrecht); dr. J.C. Grutters, longarts (St. Antonius Ziekenhuis, Nieuwegein); dr. A.H.M. Heurkens, reumatoloog (Meander Medisch Centrum, Amersfoort); dr. E.M.G.J. de Jong, dermatoloog (UMC St Radboud, Nijmegen); dr. J.J. Kolkman, mdl-arts (Medisch Spectrum Twente, Enschede); dr. J.F. Meilof, neuroloog (Martini Ziekenhuis, Groningen); prof.dr. P.M.T. Pattynama, radioloog (Erasmus MC, Rotterdam); dr. A. van Royen-Kerkhof, kinderarts-immunoloog (Wilhelmina Kinderziekenhuis-UMC Utrecht); prof.dr. C.A. Stegeman, internist-nefroloog (UMCG, Groningen); P. Verhoeven (Friedrich Wegener Stichting, Nijverdal).
Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: H.B. Thio, J.F. Meilof, C.A. Stegeman en A.E. Voskuyl ontvingen vacatiegelden via de Stichting Kwaliteitsgelden Medisch Specialisten, die door de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie en Nederlandse Vereniging voor Reumatologie aan de leden van de richtlijncommissie werden uitgekeerd. C. Stegeman ontving daarnaast ook reiskostenvergoeding via dezelfde weg.
Aanvaard op 9 november 2011