Posttraditionele geneeskunde. Onderhandelen over klacht, diagnose en therapie

- Dutch health care is developing in the direction of posttraditional medicine: a dynamic system of demand and supply, in which the media, information technology and a more active attitude of the patient play a part. The nature of the complaint/diagnosis combination affects the degree to which therapy is or is not evidence-based and can be medically justified. Randomized studies and guidelines in itself do not lead to a more purposeful application of treatment. Patients persistently request interventions that are not medically justified, but rather have various non-medical aims. Physicians can regard demands of this nature as an encroachment on their authenticity and find it difficult to decide whether or not to comply with them.

Zie ook het artikel op bl. 2401.

Artsen doen soms dingen tegen beter weten in. Wanneer dat primair gebeurt om klachten en kritiek te voorkomen, wordt dat vaak benoemd als ‘defensief handelen’ - iets dat algemeen als onwenselijk beschouwd wordt.1 2 Een arts zou er beter aan doen goed te communiceren en de patiënt de geneeskundige overwegingen zo uit te leggen dat klachten en kritiek daardoor uitblijven.3 Deze opvatting past in de ‘moderne geneeskunde’, die ervan uitgaat dat uiteindelijk zekerheid over de (on)werkzaamheid van alle interventies verkregen kan worden op basis van ‘harde’ informatie, in het bijzonder uit gerandomiseerd onderzoek.4 In die visie is de geneeskunde tot steeds meer in staat en mag er bijgevolg ook steeds meer heil van worden verwacht.5

In een postmoderne wereld ligt dat anders. Als een postmoderne arts tegemoetkomt aan een verzoek van een patiënt die sterk genoeg heeft onderhandeld, gebeurt…