Achalasie is een tamelijk zeldzame, maar redelijk goed te behandelen stoornis in de motoriek van de slokdarm. De belangrijkste afwijkingen zijn een disfunctie van de onderste slokdarmsfincter (‘lower esophageal sphincter’, LES) en het volledig ontbreken van normale slokdarmperistaltiek. De LES heeft een verhoogde rustdruk en kan niet volledig relaxeren, waardoor de voedselpassage belemmerd wordt. Hurst introduceerde voor dit ziektebeeld de term ‘achalasie’, hetgeen letterlijk ‘niet ontspannen’ betekent.1
De aandoening wordt, ook heden ten dage, regelmatig niet herkend. Recent onderzoek naar de regulatie van slokdarmperistaltiek heeft geleid tot nieuwe inzichten die mogelijk ook consequenties hebben voor diagnostiek en behandeling.
Pathofysiologie
In de normale fysiologische toestand relaxeert de LES tegelijkertijd met een slikactie in de farynx. De voedselbolus wordt door middel van een peristaltische contractie naar de maag gevoerd, waarna de LES weer contraheert (figuur 1a). Bij achalasie relaxeert de LES na slikken niet of nauwelijks en heeft een verhoogde…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties