Overdiagnostiek onderbelicht?

Perspectief
Jochen W.L. Cals
Jesse Jansen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2021;165:D6306
Abstract

Ongemerkt verrichten we als artsen onnodig veel diagnostiek. Of het nu komt door de angst om een diagnose te missen, de verwachting van de patiënt of simpelweg omdat de diagnostische tests voorhanden zijn, de gevolgen zijn vaak ernstiger dan we denken. Hoe stoppen we met deze overdiagnostiek?

Samenvatting

Door de snelle technische ontwikkeling en toenemende beschikbaarheid van diagnostische onderzoeken neemt het gebruik van diagnostiek door huisartsen en specialisten toe. Het overmatig gebruik van diagnostische tests wordt ook verklaard door het gedrag van de arts en de patiënt. In dit perspectief beschrijven wij de factoren die overdiagnostiek in stand houden. Om ervoor te zorgen dat dokters in de eerste en tweede lijn diagnostiek zinniger en zuiniger inzetten moet een combinatie van deze factoren worden aangepakt. Gedragsmatige interventies voor artsen en publieksvoorlichting voor burgers moeten een belangrijk deel uitmaken van deze aanpak. Wereldwijde bewegingen, zoals Too Much Medicine en Choosing Wisely, en het Nederlandse programma Doen of Laten kunnen daarbij helpen. Het vergt dappere dokters, geïnformeerde patiënten en een ondersteunende werkcultuur om overdiagnostiek terug te dringen.

Auteursinformatie

Universiteit Maastricht, Vakgroep huisartsgeneeskunde, Care and Public Health Research Institute (CAPHRI), Maastricht: prof.dr. J.W.L. Cals, huisarts; dr. J. Jansen, gedragswetenschapper.

Contact J.W.L. Cals (j.cals@maastrichtuniversity.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Jochen W.L. Cals ICMJE-formulier
Jesse Jansen ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties