Onnodige belastende behandeling van congenitale heupluxatie te voorkomen door tijdige onderkenning op het consultatiebureau

– In 79 children treated in the Sophia Children's Hospital in Rotterdam because of imminent limping due to congenital dislocation of the hip, the contribution of screening tests by physicians of Infant Health Centres to the timely discovery of this disease was examined.

When both limitation of abduction of the hip and difference in length of the legs are examined 6 times in the period of 1-8 months of age, the following results in relation to children not or less well screened may be expected:

– The risk of discovery of the disease at an age when surgery is not excluded, is reduced to one-third.

– As a result of the shorter delay between discovery and treatment in practice the risk of having to undergo surgery is halved.

– The risk of discovery at an age when osteotomy according to Salter is required, is nil.

– In practice the risk of having to undergo osteotomy is reduced to one quarter.

Lowering the frequency of the screening tests reduces the contribution. Examination of just limitation of abduction of the hip also appears to reduce the contribution.

Samenvatting

Bij een groep van 79 kinderen die in het Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Sophia Kinderziekenhuis klinisch werden behandeld wegens dreigend mank lopen als gevolg van een congenitale (sub)luxatie van het heupgewricht, werd onderzocht of screeningstests uitgevoerd door Consultatiebureau-artsen bijdragen aan het tijdig opsporen van deze aandoening.

Wanneer men volgens het schema ‘oude stijl’ (6 keer in de periode van 1-8 maanden) zowel de abductiebeperking als het beenlengteverschil onderzoekt, levert dat, ten opzichte van niet of minder goed gescreende patiënten, naar verwachting de volgende resultaten op:

– De kans op ontdekking van de afwijking op een leeftijd dat een operatie niet is uitgesloten, wordt teruggebracht tot een derde.

– Als gevolg van de invloed van tijdsverlies tussen ontdekking en behandeling wordt met het thans gangbare onderzoekschema de werkelijke kans op een operatie teruggebracht tot de helft.

– De kans op ontdekking op een leeftijd dat een osteotomie volgens Salter noodzakelijk is, wordt nihil.

– In de praktijk wordt de kans op die operatie teruggebracht tot een kwart.

Verlaging van de screeningsfrequentie vermindert naar verwachting deze bijdrage. Ook het onderzoeken van alleen de abductiebeperking lijkt de bijdrage van de screening te verminderen.