De afgelopen 2 jaar zijn enkele belangrijke aspecten van de pathogenese van de ziekte van Alzheimer opgehelderd. Geleidelijk wordt duidelijk dat het ?-amyloïd een centrale rol speelt bij het ontstaan van deze aandoening en dat verschillende genen het risico van het krijgen van de ziekte van Alzheimer sterk beïnvloeden. In dit artikel lichten wij deze ontwikkelingen toe en gaan wij in op de implicaties voor wetenschappelijk onderzoek.
De ziekte van Alzheimer, die een geleidelijk progressieve dementie met cognitieve stoornissen, persoonlijkheidsveranderingen en gedragsstoornissen teweegbrengt, heeft een prevalentie die sterk toeneemt met de leeftijd: van 0,5 onder 65-jarigen tot 10-20 onder 85-jarigen.1 Neurofibrillaire degeneratie (‘tangles’) en seniele plaques vormen de belangrijkste neuropathologische kenmerken van deze ziekte. Geen van deze kenmerken is echter volledig specifiek. Neurofibrillaire degeneratie komt ook bij andere ziekten die dementie veroorzaken voor, zoals progressieve supranucleaire verlamming, en seniele plaques worden na obductie vaak gevonden bij ouderen die vóór…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties