Zie ook het artikel op bl. 2509.
Inleiding
Een hart dat zou kunnen functioneren zonder kleppen en zonder geleidingssysteem zou voor veel cardiologen een zorg minder betekenen. In het vroege embryo is zo'n fascinerende situatie geen science fiction, maar werkelijkheid. Tot nu toe heeft men zich onvoldoende gerealiseerd dat zo'n embryonaal hart daartoe is uitgerust met een aantal specifieke eigenschappen die in het volwassen hart niet meer worden aangetroffen. In plaats daarvan heeft men gezocht naar ‘miniatuur-volwassen’ structuren in het zich ontwikkelende hart. Deze aanpak doet denken aan die van de onderzoekers in de late 17e eeuw, die dachten dat de zaadcel een miniatuurmensje bevatte (figuur 1). Weliswaar heeft deze kijk op het embryonale hart de ontwikkeling van concepten over de hartontwikkeling niet in de weg gestaan, maar er zijn veel onoverbrugbare meningsverschillen gebleven. Deze vinden grotendeels hun oorsprong in het onvermogen om met behulp van klassieke histologische kleuringsmethoden…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties