Niet-beklemde liesbreuken bij kinderen: opereren binnen 7 dagen niet noodzakelijk

To assess the necessity to operate on non-incarcerated inguinal hernia in children within 7 days of diagnosis.

Design

Retrospective.

Method

Data on 360 children, 0-10 years old (104 girls and 256 boys) who were operated on for inguinal hernia between 1 January 1993-31 December 2001 at the St. Elisabeth Hospital in Tilburg, the Netherlands, were collected from the medical records. These data included sex, age, interval between diagnosis and repair, recurrence, incarceration, length of hospitalisation and complications.

Results

In the group of 113 children 0-1 years old, 137 inguinal hernias were repaired, of which 16 were incarcerated on presentation. The interval between diagnosis and repair was known in 93 of 121 cases: 37 hernias were repaired within 7 days and 56 at a later stage. In the latter group, there was one case of secondary incarceration (1.8; 95 CI: 0-5.4). The number needed to treat was 56. In the group of 247 children 1-10 years old, 269 inguinal hernias were repaired, of which 8 were primarily incarcerated. The interval between diagnosis and repair was known in 208 of 261 cases: 34 hernias were repaired within 7 days and 174 at a later stage. In the latter group, 3 hernias incarcerated secondarily (1.7; 95 CI: 0-3.7). The number needed to treat was 58. In the group of non-incarcerated hernias 1 complication occurred, in the group of incarcerated hernias none. The mean length of hospitalisation of children with non-incarcerated hernia was 0.85 days, and of children with incarcerated hernia 2.4 days.

Conclusion

In children with a non-incarcerated inguinal hernia who are waiting for an operation, the risk of secondary incarceration and complications is 2 which we do not think is enough reason to carry out an elective hernia-repair procedure within 7 days.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:247-50

Samenvatting

Doel

Het onderzoeken van de noodzaak om niet-beklemde liesbreuken bij kinderen binnen 7 dagen te opereren.

Opzet

Retrospectief.

Methode

Bij 360 kinderen van 0 tot 10 jaar (104 meisjes en 256 jongens) die aan een liesbreuk waren geopereerd in de periode 1 januari 1993-31 december 2001, in het St. Elisabeth Ziekenhuis te Tilburg, werden gegevens verzameld uit de medische dossiers over geslacht, leeftijd, wachttijd, recidieven, beklemming, opnameduur en complicaties.

Resultaten

Bij 113 kinderen van 0 tot 1 jaar waren 137 liesbreuken geopereerd, waarvan 16 met spoed vanwege beklemming. Over 93 van de 121 overige liesbreuken waren gegevens over de wachttijd bekend: 37 waren binnen 7 dagen geopereerd en 56 daarna. In de laatste groep was er 1 secundaire beklemming (1,8; 95-BI: 0-5,4); het ‘number needed to treat’ was 56. Bij 247 kinderen van 1-10 jaar waren 269 liesbreuken geopereerd, waarvan 8 met spoed wegens beklemming. De wachttijd was bekend in 208 van de overige 261 gevallen: 34 liesbreuken waren binnen 7 dagen geopereerd, waarvan 1 wegens secundaire beklemming, en 174 daarna. In de laatste groep waren er 3 liesbreuken secundair beklemd (1,7; 95-BI: 0-3,7); het ‘number needed to treat’ was 58. Bij de niet-beklemde breuken trad 1 complicatie op, bij beklemde breuken geen. De gemiddelde opnameduur bij niet-beklemde breuken was 0,85 dag, bij beklemde breuken 2,4 dag.

Conclusie

Voor kinderen met een niet-beklemde liesbreuk die op een wachtlijst staan, is het risico op secundaire beklemming en complicaties 2, hetgeen wij onvoldoende reden vinden om electieve liesbreukoperaties binnen 7 dagen uit te voeren.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:247-50