Menno Gaakeer

Wat wilde u vroeger worden?

‘Aanvankelijk ben ik economie gaan studeren, voordat ik de overstap naar geneeskunde maakte. Het vraagstuk van nut en schaarste vond ik fascinerend en dat vind ik nog steeds. Deze economische kant van de zorg in het algemeen en de spoedzorg in het bijzonder heeft vanuit deze achtergrond dan ook mijn belangstelling.’

Welke levende arts bewondert u het meest en waarom?

‘Mijn collega-SEH-artsen en SEH-verpleegkundigen. Ik durf de stelling te poneren dat we the best job of the hospital hebben, maar under the worst circumstances of the hospital. De omstandigheden ten gevolge van crowding – waaronder op een SEH steeds vaker moet worden gewerkt – zijn voor geen enkele andere plek in het ziekenhuis acceptabel. Noch voor medewerkers, noch voor patiënten. SEH-crowding wordt, geheel onterecht, nog te veel gezien als ‘iets dat er nu eenmaal af en toe bij hoort’. Hospitals with crowded EDs are crowded hospitals that choose to manifest crowding in a single location. De negatieve impact van SEH-crowding wordt enorm onderschat. De enorme toewijding van SEH-medewerkers, de klok rond, het hele jaar door, heeft mijn dagelijkse bewondering. Verder heb ik bewondering voor velen, bijvoorbeeld voor Marcel Levi: een arts met een grote mate van maatschappelijke betrokkenheid.’

Wat was de beste stap in uw carrière?

‘Mijn stap naar de spoedeisende geneeskunde, SEH-arts worden. Veel was destijds nog onduidelijk en onzeker over de toekomst van dit vakgebied. Maar het specialisme met al zijn facetten heeft me gegrepen. En ik heb er geen dag spijt van gehad.’

Wat heeft u ertoe bewogen een artikel bij het NTvG in te dienen?

‘Deze keer was de publicatie op uitnodiging van de redactie. Bij eerdere publicaties in het NTvG heb ik hiervoor altijd bewust gekozen, omdat het voor de Nederlandse praktijk relevant onderzoek betrof. Dit heeft weleens geleid tot discussies met medeauteurs, die meer waarde hechtten aan ‘internationaal’ of ‘impact factor’. Voor mij telt relevantie en toepasbaarheid voor de betreffende lezers.’

Wat zou u doen als u 1 dag de baas in Nederland zou kunnen zijn?

‘Laat ik me beperken tot mijn vakgebied, de spoedeisende geneeskunde. Dan zou ik in elk universitair centrum een SEH-arts als hoogleraar aanstellen. Kwaliteit van spoedzorg in de breedte vraagt als basis om de ontwikkeling en emancipatie van het wetenschappelijk domein ‘spoedeisende geneeskunde’. Internationaal is dit domein enorm groot. Onze umc’s zijn hierin vooralsnog onvoldoende vooruitstrevend en Nederland blijft daardoor achter.’

Waar bent of was u het gelukkigst?

‘Buiten, liefst op het water. Ik laat dan even letterlijk alles achter mij.’

Wat is uw mooiste publicatie?

‘Inventarisatie van SEH-bezoeken en zelfverwijzers, gepubliceerd in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Hier is mijn promotieonderzoek uit voortgekomen.’

Heeft u een ‘guilty pleasure’?

‘Drop, alle soorten.’

Welke persoonlijke ambities heeft u?

‘Wat mijn werk betreft ambieer ik mezelf te blijven ontwikkelen als specialist in de spoedzorg. De combinatie van patiëntenzorg, onderzoek doen en verantwoordelijkheid nemen in de organisatie van het ziekenhuis vind ik mooi. Daarbij is het mijn ambitie om de kwaliteit van de spoedzorg aan het bed op de afdeling SEH steeds opnieuw naar een hoger niveau te tillen.’

Waar kunt u zich over opwinden?

‘Bureaucratie.’

Heeft u een tip voor studenten?

‘Als je iets doet wat bij je past en waar je goed in bent, dan krijg je daar energie van en vliegt de tijd. En blijf om je heen kijken, buiten het ziekenhuis en ook buiten de medische wereld.’

Wat is uw motto of lijfspreuk?

‘No guts, no glory. Dit betekent voor mij niet persoonlijke glorie, maar wel vooruitstrevend zijn, initiatief tonen. Op een winkel passen is niks voor mij.’

Wat doet u om fit te blijven?

‘Hard werken en hiervan genieten. Van een stap extra zetten word je niet ziek. Daarnaast organiseren we met steeds meer SEH-afdelingen elk jaar de ‘SGOrun’. Dit is een estafette-sponsorloop over 75 km van SEH naar SEH om geld bijeen te brengen voor het Spoedeisende Geneeskunde Onderzoeksfonds (SGOfonds). Een goede motivatie om ter voorbereiding ook zelf regelmatig de loopschoenen aan te trekken. En vorig jaar ben ik met een collega begonnen met kitesurflessen, dat gaat dit voorjaar zeker een vervolg krijgen!’

Wat doet u met familie en vrienden die aankomen met kwaaltjes?

‘Die sta ik altijd netjes te woord en geef ik waar mogelijk advies. Dit laatste betekent dan vaak ‘even afwachten’ of ‘contact opnemen met de eigen huisarts’.’

Wat zou u willen veranderen in de zorg?

‘Meer waardering voor de handen direct aan het bed. Deze basis van de zorg staat wat mij betreft onvoldoende centraal in woord én daad.’

Krijgen dokters genoeg betaald?

‘Ja. In het algemeen geen reden om naar het Malieveld te trekken. Hierbij zijn overigens de verschillen groot tussen soorten dokters.’

Wat trekt u meestal aan naar uw werk?

‘Casual kleding. Op het werk kleed ik me altijd om in het wit.’

Is de gedachte aan pensioen een droom of een nachtmerrie?

‘Dat is nog ver weg voor mij en ik ben nu zeker niet aan het aftellen. Ik geniet gelukkig nog volop van het werkzame seizoen van mijn leven.’

‘De negatieve impact van SEH-crowding wordt enorm onderschat’