Meer longembolieën bij auto-immuunziekten?

Waarom dit onderzoek?

Het wordt in toenemende mate duidelijk dat inflammatie leidt tot een verhoogde stollingsneiging. Maar de literatuur omtrent het risico op veneuze trombo-embolie (VTE) bij een auto-immuunziekte (AIZ) is niet eenduidig.

Onderzoeksvraag

Wat is het risico op een longembolie na een ziekenhuisopname vanwege een AIZ?

Hoe werd dit onderzocht?

In Zweden zijn er nationale registers van demografische gegevens, diagnoses en ziekenhuisopnames. De MigMed-database omvat al deze aparte registers en werd gebruikt om de gestandaardiseerde incidentieratio’s (SIR’s) voor longembolieën bij 33 verschillende AIZ’s te bepalen. Van 1 januari 1964-31 december 2008 werden 515.137 AIZ-patiënten opgenomen in het ziekenhuis, waarna er gekeken werd naar het optreden van longembolieën in de periode na ontslag uit het ziekenhuis.1

Belangrijkste resultaten

In deze follow-upperiode werden er 15.607 longembolieën geregistreerd. Het risico was het hoogst in het 1e jaar, met een SIR voor alle AIZ’s samen van 6,38. Dit risico nam geleidelijk af; van 1,53 in jaar 2-5 tot 1,05 na 10 jaar of later. Voor diverse AIZ’s, zoals auto-immune hemolytische anemie, systemische lupus erythematosus en dermatopolymyositis, was de SIR groter dan 10 in het 1e jaar. De AIZ met de meeste ziekenhuisopnames waren reumatoïde artritis (n = 25.319; SIR 1e jaar: 5,99), de ziekte van Hashimoto (n = 10.531; SIR 1e jaar: 5,26) en de ziekte van Graves (n = 9.083; SIR 1e jaar: 6,5).

Consequenties voor de praktijk

Bovenstaande resultaten ondersteunen VTE-profylaxe wanneer patiënten met een AIZ in het ziekenhuis worden opgenomen, zeker als het om een AIZ gaat waarbij er een sterk verhoogd risico op een longembolie bestaat.