Intracaverneuze auto-injectietherapie met papaverine-fentolamine via een auto-injectiepen bij patiënten met een erectiestoornis: vergelijkbare resultaten bij huisarts en uroloog

To determine the results of an auto-injection therapy with papaverine-phentolamine (using an auto-injection pen) prescribed by a GP or a urologist, in patients with erectile dysfunction.

Design

Prospective, comparative, descriptive.

Method

A total of 603 men with erectile dysfunction who were prescribed papaverine-phentolamine auto-injection by 59 GPs and 76 urologists participated in the study. The physician completed a questionnaire at the first visit and during the three follow-up visits (the last at 6 months) and the patient kept a diary and gave a satisfaction score on a nine-point scale.

Results

The cause of the erectile dysfunction was most commonly psychogenic/mixed somatic-psychogenic in the GP group and most commonly vascular in the urologist group (p > 0,05). The somatic comorbidity was the same (70), whereas the prevalence of psychological symptoms differed (GP group: 6; urologist group: 7; p < 0,001). Attendance at all of the follow-up examinations was 38 for the GP group and 17 for the urologist group. The mean starting dose in the GP group was 0,49 ml and in the urologist group 0,70 ml (p < 0,001). The mean end dose was the same (about 1 ml). The frequency of adverse reactions was 9: haematoma (5), prolonged erection (1,8). During the course of the investigation, 38 of the patients (31 in the GP group; 40 in the urologist group) discontinued the treatment owing to a limited effect, adverse reactions, difficult administration or problems related to the partner. In both the GP and the urologist group, 72 of the patients and 77 of the partners were satisfied or very satisfied with the auto-injection pen treatment. The patient's mean satisfaction score was 7,2.

Conclusion

Whether the patient was treated by a GP or a urologist, the auto-injection therapy with papaverine-phentolamine for erectile dysfunction, using an auto-injection pen, was well tolerated and was highly appreciated by both the patients and their partners. Nevertheless one third of the patients discontinued the treatment prior to the end of the study. The mean end dose of the medication was the same in both groups.

Samenvatting

Doel

Vaststellen van de resultaten van papaverine-fentolaminebehandeling met een auto-injectiepen bij mannen met een erectiestoornis, voorgeschreven door huisarts of uroloog.

Opzet

Prospectief, vergelijkend, descriptief.

Methode

603 mannen met erectiestoornissen bij wie papaverine-fentolamine werd voorgeschreven door 59 huisartsen en 76 urologen namen deel aan het onderzoek waarin de arts een vragenlijst invulde (bij het eerste bezoek en 3 vervolgonderzoeken, de laatste na 6 maanden) en de patiënt een dagboek bijhield en een tevredenheidsscore aangaf op een 9-puntsschaal.

Resultaten

De oorzaak van de erectiestoornis was in de huisartsengroep vaker psychogeen/gemengd somatisch-psychogeen en in de urologengroep vasculair (p > 0,05). De somatische comorbiditeit (70) was gelijk, het vóórkomen van psychische klachten verschilde (huisartsengroep: 6; urologengroep: 7; p < 0,001). Respectievelijk 38 en 17 kwam bij alle follow-uponderzoeken. De hoogte van de startdosis was bij de huisarts gemiddeld 0,49 ml en bij de uroloog 0,70 ml (p < 0,001). De gemiddelde einddoses waren gelijk (circa 1 ml). De frequentie van bijwerkingen was 9: hematoom (5), langdurige erectie (1,8). Van de patiënten (31 bij de huisarts, 40 bij de uroloog) staakte 38 de behandeling gedurende het onderzoek, vanwege onder andere onvoldoende effect, bijwerkingen, lastige toediening of problemen van de partner. Van de patiënten was 72 (zeer) tevreden over de auto-injectiepenbehandeling en van de partners 77 (gelijk verdeeld tussen huisarts en uroloog). De gemiddelde tevredenheidsscore van de patiënten was 7,2.

Conclusie

De mate van tevredenheid bij patiënten en hun partners, behandeld door de huisarts of de uroloog met papaverine-fentolamine via een auto-injectiepen, was groot. Toch staakte eenderde van de patiënten de behandeling vroegtijdig. De gemiddelde einddosis was in beide groepen gelijk.