Hulpmiddelen voor slechthorenden en doven

Klinische praktijk
C. Sytstra
H.P. Wit
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:731-4

Inleiding

Slechthorendheid is lastig; niet alleen voor de slechthorende zelf die veel moeite moet doen om voldoende en betrouwbare informatie te verkrijgen, maar ook voor zijn omgeving die zich extra moet inspannen om de communicatie goed te laten verlopen.

Onbekendheid met de gevolgen van slechthorendheid voor het dagelijks leven maakt dat er veel misverstanden kunnen ontstaan. De slechthorende zal de anderen verwijten dat zij onduidelijk en te snel spreken; de anderen kunnen opmerken dat hij maar beter moet luisteren, of dat hij Oostindisch doof is. Dat de slechthorende veel meer hinder heeft van achtergrondlawaai is ook nog veel te weinig bekend. Vele slechthorenden hebben de neiging hun (onzichtbare) handicap te verbergen, terwijl de omgeving juist vaak alle hoop heeft gevestigd op een (zichtbaar) hoortoestel en er (te) veel van verwacht. Omdat één van de opvallende kenmerken van slechthorendheid het verlies van gevoeligheid voor geluiden is, lijkt het ook logisch dat…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Audiologisch Instituut, Postbus 30.001, 9700 RB Groningen.

Mw.drs.C.Sytstra, psychologe; dr.ir.H.P.Wit, audioloog.

Contact dr.ir.H.P.Wit

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties