Het belang van de bepaling van het HDL-cholesterolgehalte voor het classificeren van personen met een vergroot risico van coronaire hartziekten

– The evidence is growing that not only total cholesterol, but also HDL cholesterol is an important predictor of coronary heart disease. In the Framingham Study, the total cholesterolHDL cholesterol ratio gave the best prediction for the coronary heart disease risk. With data of the Netherlands Monitoring Risk Factor Project it was investigated to what extent persons with a high ratio (≥ 7) were identified when the criteria of the Netherlands Cholesterol Consensus were applied. Between 1987 and 1989 total and HDL cholesterol were determined in about 22,000 men and women aged 20-59. Twenty per cent of the men had hypercholesterolaemia (total cholesterol ≥ 6.5 mmoll). Of the hypercholesterolaemic men, 60 per cent did not have a high totalHDL cholesterol ratio. Eighteen per cent of the women were hypercholesterolaemic. Of all hypercholesterolaemic women, 80 per cent did not have a high totalHDL cholesterol ratio. Therefore, it is important that after a first screening on total cholesterol, HDL cholesterol is measured at the second cholesterol determination. Subsequently, a decision about treatment should be made, based on the totalHDL cholesterol ratio and the presence of other risk factors (hypertension, smoking, obesity, diabetes and a family history of cardiovascular disease).

Samenvatting

Er komen steeds meer aanwijzingen dat voor de kans op hart- en vaatziekten niet alleen het totaal-cholesterolgehalte van belang is, maar ook het HDL-cholesterolgehalte. Resultaten van de Framingham Study lieten zien dat de verhouding tussen het totaal-cholesterolgehalte en het HDL-cholesterolgehalte (kortweg de ratio) de beste indicator bleek voor de kans op coronaire hartziekten. Met behulp van gegevens van het Peilstationsproject Hart- en Vaatziekten werd nagegaan in hoeverre volgens de richtlijnen van de huidige cholesterolconsensus, personen met een hoge ratio geïdentificeerd kunnen worden. In de periode 1987-1989 werden in het kader van het Peilstationsproject ongeveer 22.000 mannen en vrouwen in de leeftijd van 20-59 jaar onderzocht op onder andere het totale- en het HDL-cholesterolgehalte. Van de onderzochte mannen bleek 20 een verhoogd totaal-cholesterolgehalte te hebben (≥ 6,5 mmoll). Ongeveer 60 van deze mannen bleek geen verhoogde ratio (≥ 7) te hebben. Ongeveer 18 van de vrouwen bleek een verhoogd totaal-cholesterolgehalte te hebben. Van hen had 80 geen verhoogde ratio. Voor het opsporen van een groep met een groot risico is het daarom van belang, bij de tweede cholesterolbepaling het HDL-cholesterolgehalte mee te bepalen. Vervolgens zou, op grond van de ratio en het vóórkomen van overige risicofactoren (zoals hypertensie, roken, overgewicht, diabetes mellitus en een positieve familieanamnese) besloten moeten worden tot het al dan niet overgaan tot behandeling.