Geneeskundestudenten weten onvoldoende van EHBO

Doel

Wereldwijd lijkt de praktische kennis van spoedeisende hulp bij geneeskundestudenten en jonge dokters onvoldoende te zijn, maar over de situatie in België zijn nauwelijks gegevens beschikbaar. Het doel van dit onderzoek was na te gaan in welke mate geneeskundestudenten en kandidaat-huisartsen in Vlaanderen zich in staat voelen om adequaat spoedeisende hulp te verlenen en om na te gaan hoe ze hun kennis van de daarvoor relevante ziektebeelden inschatten.

Opzet

Prospectief vragenlijstonderzoek.

Methode

Geneeskundestudenten aan 3 Vlaamse geneeskundefaculteiten, alsook basisartsen in hun vervolgopleiding tot huisarts namen deel aan de studie. We gebruikten een online-vragenlijst bestaande uit twee delen, waarin we hen vroegen een inschatting te maken van hun eigen vaardigheid in 22 aspecten van spoedeisende hulp en hun kennis van 31 relevante ziektebeelden.

Resultaten

Op de zelfevaluatie naar vaardigheden en kennis voldeed respectievelijk 66% en 27% aan de door ons geformuleerde redelijke minimumvereisten. We namen voor de opeenvolgende jaren van opleiding een significante toename van de scores waar, echter meer uitgesproken voor kennis dan voor vaardigheden. De toename was voornamelijk geconcentreerd tijdens de bachelorjaren, terwijl we voor vaardigheden vanaf de masterjaren geen significante verbetering meer waarnamen. Tussen mannen en vrouwen bestond geen verschil. Studenten voelden zich doorgaans meer bekwaam voor aspecten van basic life support en minder voor andere, nochtans vaak voorkomende spoedsituaties. Studenten met een bijkomend diploma in eerste hulp scoorden hoger dan studenten zonder.

Conclusie

Veel geneeskundestudenten in Vlaanderen voelen zich onvoldoende bekwaam voor het verlenen van spoedeisende hulp. Dit resultaat stemt overeen met de bestaande buitenlandse studies en in het bijzonder met resultaten uit Nederland.