Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Feitelijke toename van de prevalentie van astma en chronisch obstructieve longziekte in Nederland

Onderzoek
C.P. van Schayck
P.R.S. Tirimanna
G. van den Boom
P.M. van Grunsven
C. van Weel
C.L.A. van Herwaarden
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:2352-5
Abstract
Abstract
Sluiten
Real increase of the prevalence of asthma and chronic obstructive pulmonary disease in the Netherlands

To determine if the observed rise of the prevalence of asthma and chronic obstructive pulmonary disease (COPD) represents an actual increase or is due to improved diagnostics.

Design

Descriptive.

Setting

Department of General Practice Medicine, Social Medicine and Nursing Home Medicine, University of Nijmegen, the Netherlands.

Method

In 1970-1973, a group of 2328 adults, chosen at random from the files of a general practice and selected for self-reported respiratory symptoms, was examined for the presence of asthma and COPD. In 1992-1994, a group of 1184 adults was randomly selected for asthma or COPD from the files of ten other general practices in the same region and examined. In both groups use was made of the Medical Research Council (MRC) questionnaire enquiring about symptoms, and of a lung function test. The patients with respiratory symptoms were subdivided into five degrees, on the basis of the severity of the respiratory problems. It was also determined if the general practitioner had already diagnosed either asthma or COPD.

Results

The prevalence of COPD (degrees 1-5) had increased from 19 to 31. The main cause of this was an increase of the number of persons with early indications of asthma or COPD: the number with degrees 1-3 had increased from 17 to 27. The number of persons with distinct indications of asthma or COPD also increased (degrees 4-5: from 2 to 4). In 1970-1973, the GPs of 72 of the patients were unaware of the indications of asthma or COPD, in 1992-1994 this proportion was 65. All patients with a marked disorder (degree 5) were known as such to the GP.

Conclusion

There has been a real rise of the prevalence of respiratory disorders, caused mainly by an increase of the number of persons with early indications of asthma and COPD. The percentage of patients in whom the GP had not yet diagnosed a respiratory disorder had decreased very little.

Samenvatting

Doel

Vaststellen of de waargenomen stijging van de prevalentie van astma en chronisch obstructieve longziekte (COPD) op een werkelijke toename berust of op verbeterde diagnostiek.

Opzet

Descriptief.

Plaats

Universiteit Nijmegen, vakgroep Huisartsgeneeskunde, Sociale Geneeskunde en Verpleeghuisgeneeskunde.

Methode

In 1970-1973 was een groep van 2328 volwassenen, willekeurig gekozen uit de registratie van een huisartspraktijk en geselecteerd op zelfgerapporteerde luchtwegklachten, onderzocht op de aanwezigheid van astma en COPD. In 1992-1994 was uit de registraties van 10 andere huisartspraktijken in hetzelfde gebied een groep van 1184 willekeurig gekozen volwassenen geselecteerd op COPD. In beide groepen was gebruikgemaakt van de Medical Research Council(MRC)-vragenlijst naar symptomen en van een longfunctietest. De patiënten met luchtwegklachten werden ingedeeld in 5 zogenaamde caragraden, al naargelang de ernst van de ademhalingsproblemen. Tevens was vastgesteld of de diagnose ‘astma’ of ‘COPD’ reeds door de huisarts was gesteld.

Resultaten

De prevalentie van cara (graad 1-5) was gestegen van 19 tot 31. De voornaamste reden hiervoor was een stijging van het aantal personen dat vroege aanwijzingen voor astma of COPD had: het aantal met graad 1-3 was gestegen van 17 tot 27. Het aantal personen met duidelijke aanwijzingen voor astma of COPD steeg ook (graad 4-5: van 2 tot 4). In 1970-1973 wist de huisarts van 72 van de patiënten niet dat er aanwijzing was voor astma of COPD, in 1992-1994 was dit 65. Alle patiënten met een duidelijke aandoening (graad 5) waren wel bekend bij de huisarts.

Conclusie

Er was een werkelijke stijging van de prevalentie van luchtwegaandoeningen, hoofdzakelijk veroorzaakt door een stijging van het aantal personen met vroege aanwijzingen voor astma en COPD. Het percentage patiënten bij wie de huisarts nog geen luchtwegaandoening gediagnosticeerd had, was nauwelijks gedaald.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 43 1998

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:2352-5
Vakgebied
Huisartsgeneeskunde
Longziekten
Auteursinformatie

Universiteit Nijmegen, vakgroep Huisartsgeneeskunde, Sociale Geneeskunde en Verpleeghuisgeneeskunde, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Prof.dr.C.P.van Schayck, epidemioloog; dr.P.R.S.Tirimanna, arts; drs. G.van den Boom, gezondheidseconoom; P.M.van Grunsven en prof. dr.C.van Weel, huisartsen.

Academisch Ziekenhuis, afd. Longziekten, Nijmegen.

Prof.dr.C.L.A.van Herwaarden, longarts.

Contact prof.dr.C.P.van Schayck

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties