Embolisatie bij een spontane hematopneumothorax

Background

Spontaneous haemopneumothorax is a rare disorder and is defined as spontaneous pneumothorax associated with the accumulation of more than 400 ml of blood in the pleural cavity.

Case description

A 32-year-old male presented at the emergency department following sudden onset of right-sided stinging chest pain and difficulty in breathing. The chest X-ray showed right-sided hydropneumothorax. A tube thoracostomy was performed, which immediately drained 1500 ml of sanguinolent fluid. The first CT-scan showed no active bleeding. Several hours later the patient became haemodynamically unstable and an additional CT-angiogram was performed. This revealed an extravasation in the area of the second posterior intercostal artery, which was successfully embolised subsequently. This resulted in a haemodynamically stable patient, allowing elective video-assisted thoracic surgery.

Conclusion

Spontaneous haemopneumothorax is a life-threatening disorder. After initial drainage video-assisted thoracic surgery is to be preferred to conservative treatment or thoracotomy. However, it is necessary for the patient to be haemodynamically stable. In this case intervention radiology contributed to a minimally invasive approach. This therefore also merits consideration as a therapeutic option.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Samenvatting

Achtergrond

Een spontane hematopneumothorax is een zeldzaam ziektebeeld, gedefinieerd als een spontane pneumothorax waarbij zich meer dan 400 ml bloed in de pleuraholte bevindt.

Casus

Een 32-jarige man meldde zich op de SEH met stekende pijn in de rechter thoraxhelft en daarbij moeite met doorzuchten. De X-thorax liet een hydropneumothorax rechts zien. Hierop werd een drain ingebracht waarbij direct 1500 ml sanguinolent vocht afliep. In eerste instantie werd op de CT-scan geen bloeding gezien. Enkele uren later raakte de patiënt hemodynamisch instabiel en werd er een CT-angiografie verricht. Deze liet een extravasaat zien in de regio van de A. intercostalis posterior II, die aansluitend werd geëmboliseerd. Hierdoor werd een stabiele situatie gecreëerd, zodat electieve ‘video-assisted thoracic surgery’ (VATS) mogelijk werd.

Conclusie

Een spontane hematopneumothorax is een levensbedreigend ziektebeeld. Na initiële drainage verdient VATS de voorkeur boven een conservatief beleid of thoracotomie. Echter, een hemodynamische stabiele patiënt is daarvoor wel een vereiste. In deze casus heeft interventieradiologie ertoe bijgedragen om minimaal invasief te kunnen blijven. Dit dient dan ook als behandelingsoptie overwogen te worden.