Elders in dit nummer staat een bijdrage over de schedelleer van Franz Joseph Gall (1758-1828) en Johann Caspar Spurzheim (1776-1832), later bekend als frenologie. Deze vond zijn weerklank vooral bij de burgerij (het meest in de Verenigde Staten), in veel mindere mate in wetenschappelijke kringen. Toch stond het principe dat bepaalde functies in het lichaam aan bepaalde delen van de hersenen gebonden waren allerminst los van de ontwikkeling in het wetenschappelijk denken.12 Het zicht hierop wordt veelal ontnomen door de karikaturale aspecten van de frenologie, met afzonderlijke hersengebieden voor bijvoorbeeld ‘humor’ of ‘ijdelheid’; ijverige volgelingen gingen nog verder (sommigen onderscheidden bijvoorbeeld het kenmerk ‘republicanisme’) en brachten zelfs lotions op de markt waarmee men bepaalde eigenschappen kon stimuleren.3 Desondanks heeft er wel degelijk een wisselwerking bestaan met de wetenschappelijke vraag of het mogelijk was aan delen van de hersenen een bepaalde gespecialiseerde functie toe te kennen. Voor wie…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties