Diagnostiek en behandeling van fractuur-gerelateerde infecties

Fracture-related infection (FRI) is a serious complication after fracture care and can lead to severe morbidity with loss of quality of life, a significant increase in medical expenses and loss of participation in work and social life.

Early recognition, adequate surgical debridement, deep uncontaminated tissue cultures with (if indicated) soft tissue reconstruction and fracture stabilization followed by antibiotic therapy are the cornerstones of the successful management of FRI.

Recently, in 2018, the AO/EBJIS consensus definition for FRI was published and both national and international working groups are being assembled and provide guidelines and tools for the care of patients with FRI.

This paper is a synopsis of the Dutch guideline on FRI (2018), illustrated by a clinical case, and is aiming to provide an overview of the current knowledge on diagnosis and treatment of this disease.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Op deze pagina

Samenvatting
De volledige inhoud van dit artikel is alleen toegankelijk voor abonnees.
Maak een account en
lees 3 artikelen GRATIS

Toets voor nascholing

Aan dit leerartikel is een toets gekoppeld waarmee je nascholingspunten kan verdienen.

Maak de toets

Overzicht van te behalen accreditatiepunten

Specialisme	Punt(en)
Accreditatie (artsen) buiten eigen vakgebied	1

Deze toets is geaccrediteerd door het Accreditatie Bureau Algemene Nascholing (ABAN) en is geldig voor alle BIG-erkende specialismen (1 punt) voor nascholing binnen het eigen vakgebied. Dit geldt zowel voor de specialismen in het ziekenhuis als de huisartsgeneeskunde en sociale geneeskunde. Ook physician assistants kunnen deze toets maken.

Toewijzing van punten verloopt automatisch via PE-online.

Samenvatting

Een fractuur-gerelateerde infectie (‘fracture-related infection’, FRI) leidt vaak tot een langdurig behandeltraject, een verlaagde kwaliteit van leven en een forse stijging van de zorgkosten.
De voornaamste pijlers van een succesvolle behandeling van een FRI zijn: vroege herkenning, niet-gecontamineerde diepe-weefselkweken, chirurgisch débridement en – op indicatie – stabilisatie van de fractuur en reconstructie van de weke delen, gevolgd door antibiotische behandeling.
Recentelijk is op verzoek van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde de richtlijn ‘Diagnostiek en behandeling van patiënten met een fractuur-gerelateerde infectie’ ontwikkeld; deze richtlijn is geschreven voor alle leden van de beroepsgroepen die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met een FRI.
Dit artikel is een samenvatting van die richtlijn en vormt aan de hand van een casus een leidraad voor de diagnostiek en behandeling van patiënten met een FRI.

De volledige inhoud van dit artikel is alleen toegankelijk voor abonnees.