Determinanten van werkhervatting en verzuimduur bij werknemers met psychische klachten*

Objective

To examine the associations between sociodemographic, medical, work-related and organisational factors and the moment of first return to work by employees as well as the total duration of sick leave resulting from common mental disorders.

Design

Cross-sectional study.

Method

Data for the study were derived from Laboretum, a Dutch database containing reference data for sick leave duration for various medical conditions. The cases used for this study were registered from May 2004-December 2005; these had been entered into the database by specially trained occupational health physicians according to their assessments of various medical and other factors. Odds ratios for first return to work and sick leave durations were calculated in logistic regression models.

Results

Burnout, depression and anxiety disorders were associated with longer sick leave durations. Similar but weaker associations were found for being of the female sex; also working as a teacher or at a small company and exposure to moderate to high levels of psychosocial taxation. Distress was associated with shorter sick leave duration. The medical diagnosis, degree of work-related psychosocial burden and company size were also associated with first return to work. Part-time employment was related to delays in first returning to work. The intensity of associations varied for the different factors and for different sick leave durations.

Conclusion

The medical diagnosis was strongly related to the moment of first return to work by persons with mental disorders as well as the total duration of sick leave, but there was also some connection with demographic and work-related factors, especially in sick leave of a longer duration.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Samenvatting

Doel

Het onderzoeken van relaties tussen sociodemografische, medische, werkgerelateerde en organisatorische factoren en het moment van werkhervatting en de totale verzuimduur bij werknemers met veel voorkomende psychische aandoeningen.

Opzet

Dwarsdoorsnedestudie.

Methode

Voor het onderzoek werd gebruik gemaakt van data uit Laboretum, een database met referentiegegevens over de verzuimduur bij diverse diagnoses. In de periode mei 2004-december 2005 voerden bedrijfsartsen die hiervoor speciaal waren geïnstrueerd de gegevens in. De invoer was gebaseerd op de inschatting van de bedrijfsarts van de verschillende medische en andere factoren. Oddsratio’s voor de eerste werkhervatting en voor verschillende ziekteduren werden berekend via logistische regressie.

Resultaten

Burnout, depressie en angststoornissen gingen gepaard met langer durend verzuim; dat gold ook, in zwakkere mate, voor tot het vrouwelijk geslacht behoren, werken in het onderwijs en in kleine ondernemingen en voor blootstelling aan matige tot hoge psychosociale werkbelasting. Spanningsklachten gingen samen met korter durend verzuim. Ook was er een relatie tussen de medische diagnose, psychosociale werkbelasting en bedrijfsgrootte en het moment waarop de werknemers hun werk voor het eerst weer hervatten. Parttime werk was gerelateerd aan een vertraagde eerste werkhervatting. De sterkte van het verband varieerde voor de verschillende factoren en voor verschillende ziekteduren.

Conclusie

De medische diagnose had een sterke relatie met het moment waarop werknemers met een psychische aandoening voor het eerst hun werk hervatten en met de totale verzuimduur, maar er was ook enige samenhang met demografische en werkgerelateerde factoren, zeker bij langer durend verzuim.

Artikelinformatie

20 februari 2012

In print verschenen in

week 8 2012

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A4251

Vakgebied

Publieke gezondheidszorg

Huisartsgeneeskunde

GGZ

Werk en gezondheid

Auteursinformatie

* Dit onderzoek werd eerder gepubliceerd in The European Journal of Public Health (2011 [epub]; doi: 10.1093/eurpub/ckr102) met als titel ‘Factors associated with first return to work and sick leave durations in workers with common mental disorders’. Afgedrukt met toestemming.

Rijksuniversiteit Groningen, Arbo- en Milieudienst, Groningen.

Universitair Medisch Centrum Groningen, afd. Sociale Geneeskunde, Groningen.

Prof.dr. J.W. Groothoff, socioloog; dr. U. Bültmann, gezondheidswetenschapper.

Contact drs. P.A. Flach (p.a.flach@rug.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 3 december 2011

Gerelateerd

Samenwerking bij ziekteverzuim: de rol van de huisarts

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?

Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.

ASK NTVG

Reacties

Onmogelijke percentages

In tabel 2 zijn de rijsommen van percentages werkhervatting en percentage ziekteduur alle 100% op 4 na. De afwijkende percentages zijn:

Verzuimhistorie psychische aandoeningen;nee

60%+41%=101%

26%+23%+45%+5%=99%

Reden van verzuim;gebrek aan ondersteuning collega’s

> 41%+17%+43%+0%=101%

Sector;gezondheidszorg

> 26%+21%+48%+3%=98%

De twee percentages van 101% zijn onmogelijk als aan elke werknemer 1 kenmerk wordt toegekend. Van de eerste drie percentages is het niet duidelijk of het drukfouten of afrondingsfouten betreft. Het eerste percentage van 101% kan ontstaan bij 59,5%+41,5%=100% met de afgeronde percentages 60%+41%=101%.De afronding gaat dan in dezelfde richting en geeft dan bij de som 1% teveel aan. Het tweede percentage van 101% kan op dezelfde manier verklaard worden door bijvoorbeeld 40,5%+16,5%+42,7%+0,3% =100% geeft voor de som van de afgeronde percentages 41%+17%+43%+0%=101% .Het percentage van 99% zou kunnen worden verklaard door de afronding op gehele percentages., bijvoorbeeld 26,1%+23,1%+ 45,1%+4,7%= 100 % en geeft voor som van de afgeronde percentages 26%+21%+48%+3%=98%. Het laatste van de 4 afwijkende percentage kan niet uit afronding worden verklaard. Als we het maximale aantal decimalen toevoegen bij gelijk blijven van de som van de afgeronde percentages komen we slechts tot 26,4%+21,4%+48,4%+3,4%=99,6%. Mogelijk berust dit op een drukfout. Duidelijk blijkt ,dat afronding van afzonderlijke percentages van een optelling tot fouten leidt. Peacock geeft aan , dat indien nodig een extra decimaal bij kan worden vermeld,maar geeft geen voorbeelden. Bij 3 van de 4 afwijkende percentages zou selectief vermelden van een extra decimaal de oplossing zijn. Men kan dan vermelden ,dat de extra decimaal selectief gebruikt wordt om afrondingsfouten te voorkomen. Op deze manier kan het ontstaan van onmogelijke percentages worden voorkomen.

Arturo Knol, huisarts n.p

J.Peacock en S.Kerry, Presenting medical statistics from proposal to publication. A step-by-step guide. Oxford University Press, Oxford 2007

Onmogelijke percentages (vervolg)

De aandachtige lezer zou bemerkt kunnen hebben ,dat in mijn reactie de zin “Het percentage van 99% zou kunnen worden verklaard door de afronding op gehele percentages., bijvoorbeeld 26,1%+23,1%+ 45,1%+4,7%= 100 % en geeft voor som van de afgeronde percentages 26%+21%+48%+3%=98%. ” niet klopt. De correcte getallen zijn in onderstaande tabel vermeld.

Afronding door de auteurs

26,0%

23,0%

45,0%

5,0%

99,0%

Mogelijke verklaring

26,1%

23,1%

45,4%

5,4%

100,0%

Controle is nuttig voor de schrijver van deze reactie en auteurs. De instructie in het NTVG noemt "eventueel overleg over inhoudelijke wijzigingen." De webredactie heeft echter niet gereageerd.