De standaard 'Hartfalen' (eerste herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap; reactie vanuit de huisartsgeneeskunde

Opinie
W.A.B. Stalman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:2653-4
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 2655 en 2668.

De standaard ‘Hartfalen’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) geeft richtlijnen voor de diagnostiek en behandeling van hartfalen en is een herziening van de versie uit 1995.1 2 Het belangrijkste verschil tussen deze standaard en de vorige betreft het medicamenteuze stappenplan en de diagnostische criteria, waarbij het bepalen van natriuretische peptiden nieuw is.

diagnostiek

De huisarts ziet ongeveer 7 patiënten per jaar met een eerste manifestatie van hartfalen.3 De incidentiecijfers zullen de komende decennia verder toenemen door de vergrijzing van de bevolking en de verbeterende overlevingskansen van patiënten met coronaire hartziekten. Het merendeel van de patiënten met hartfalen in de huisartspraktijk is ouder dan 70 jaar en vrouw.4

Volgens de standaard stelt de huisarts de voorlopige diagnose ‘hartfalen’ nog steeds op basis van anamnese en lichamelijk onderzoek. De klachten dyspnoe, moeheid, een verminderde inspanningstolerantie of perifeer oedeem…

Auteursinformatie

VU Medisch Centrum, afd. Huisartsgeneeskunde, Van der Boechorststraat 7, 1081 BT Amsterdam.

Hr.prof.dr.W.A.B.Stalman, huisarts.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties