De recidiverende peroneuspees-luxatie

Klinische praktijk
R.S. Breederveld
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1993;137:2694-6

Ondanks het grote aantal patiënten dat de huisarts of het ziekenhuis bezoekt wegens een enkeldistorsie, wordt een peroneuspees-luxatie als gevolg van een enkelletsel relatief weinig gezien.1 Hierdoor en door het weinig frequente vóórkomen en het vaak onduidelijke symptomenbeeld is het letsel weinig bekend en daardoor wordt de aandoening nogal eens gemist.

Anatomie en pathogenese

De lateraal in het onderbeen gelegen Mm. peroneus longus en brevis zijn met hun distale pees aan de basis van os metatarsale I (M. peroneus longus) en aan de basis van os metatarsale V (M. peroneus brevis) aangehecht en verlopen, voor een deel samen, in een peesschede dorsaal en caudaal van de malleolus lateralis. Het dorsale vlak van de malleolus lateralis vormt samen met een vaak aanwezige kraakbenige rand een groeve waarin de pezen opgesloten worden door een ligament dat loopt van de laterale zijde van de calcaneus naar de malleolus lateralis-rand: het retinaculum musculorum…

Auteursinformatie

Rode Kruis Ziekenhuis, Vondellaan 13, 1942 LE Beverwijk.

Dr.R.S.Breederveld, chirurg.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties