De 'railway spine': vermeend ruggenmergletsel door spoorwegschokken als basis voor schadeclaims in het negentiende-eeuwse Groot-Brittannië

The diagnosis ‘railway spine’ was a predominantly 19th century British phenomenon, with faint echos in the Netherlands. The diagnosis was controversial. Train accidents gave rise to litigation in compensation cases in which posttraumatic symptoms with no apparent lesions were related to molecular spinal damage. Medical opinion differed about the physical or psychic nature of the symptoms. The diagnosis was strongly associated with fraudulent claims for compensation and became obsolete after 1900, when the symptoms were generally diagnosed as a functional neurosis. The railway spine controversy was a precursor of the modern discussion concerning the validation of posttraumatic symptoms.

Samenvatting

De diagnose ‘railway spine’ kwam op in het negentiende-eeuwse spoorwegtijdperk in Groot-Brittannië met slechts geringe implicaties voor de toenmalige Nederlandse situatie. Het was een omstreden diagnose. Op grond van moeilijk te constateren spinaal letsel kon na spoorwegongevallen schadevergoeding verleend worden. De diagnose raakte sterk verbonden met frauduleuze aanspraken op verzekeringsgelden. Medisch was er geen consensus over de fysieke dan wel psychische aard van de posttraumatische verschijnselen. Rond 1900 verdween de diagnose en werden deze symptomen toegeschreven aan een functionele neurose. De railway-spinecontroverse was de eerste moderne discussie over het valideren van posttraumatische symptomen.