Dames en Heren,
In de adolescentie kunnen psychiatrische symptomen soms tijdelijk ernstige vormen aannemen en vervolgens als sneeuw voor de zon verdwijnen. Preoccupatie met suïcide, impulsief gedrag, stelen, weglopen van huis en spijbelen kunnen aanwijzingen zijn dat de ontwikkeling niet goed verloopt, maar vaak behoren deze problemen al tot het verleden voordat de verwijzing naar de kinderen jeugdpsychiater kan worden gerealiseerd.
De kans dat problemen van voorbijgaande aard zijn, neemt af naarmate er meer terreinen zijn waarop de adolescent slecht functioneert. Wanneer er duurzame afwijkingen zijn op het vlak van cognities, affecten, relaties en impulsbeheersing die het sociale en schoolse functioneren op langere termijn nadelig beïnvloeden, spreken wij van een persoonlijkheidsstoornis.1 Deze term heeft een pejoratieve bijklank gekregen. Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis eisen veel aandacht en zijn moeilijk te behandelen; bovendien blijkt dat bijkomende psychiatrische stoornissen (zoals een depressie) bij hen minder goed (farmaco)therapeutisch te verhelpen zijn dan bij…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties