Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Ascites door hypothyreoïdie

Klinische praktijk
J.A. Wegdam
H.M. Kooistra
B.J. Kingma
R.A. Rojer
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:1741-3
Abstract
Abstract
Sluiten
Ascites due to hypothyroidism.

– A 77-year-old man presented with ascites which was due to hypothyroidism. After the ascites had been brought into remission by salt restriction, diuretics and paracentesis, monotherapy with levothyroxin prevented recurrence. Ascites reappeared as soon as levothyroxin was withdrawn due to the patient's non-compliance. Distinctive aspects of this type of ascites are the high concentration of total protein in the ascites and the high serum-to-ascites albumin gradient (SAAG). The pathogenesis of ascites in hypothyroidism is unknown. Possible hypotheses include increased capillary permeability, obstruction to lymphatic flow caused by hyaluronic acid-albumin complexes, and diminished water diuresis due to excess antidiuretic hormone. A patient with unexplained ascites should be tested for hypothyroidism, especially when the SAAG is high (> 11 gl).

Samenvatting

Een 77-jarige man meldde zich met ascites, die bleek te berusten op hypothyreoïdie. Nadat de ascites met natriumbeperkt dieet, diuretica en paracentese in remissie was gebracht, voorkwam monotherapie met levothyroxine een recidief van de ascites. Na het staken van levothyroxine, wegens onvoldoende therapietrouw, ontwikkelde zich onmiddellijk weer ascites. Kenmerkend voor deze vorm van ascites zijn de hoge concentratie totaal eiwit in de ascitesvloeistof en de hoge gradiënt tussen de albumineconcentratie in het serum en in de ascitesvloeistof (SAAG). Het ontstaansmechanisme van ascites bij hypothyreoïdie is nog niet opgehelderd. Als hypothesen hiervoor zijn geopperd: een verhoogde capillaire membraanpermeabiliteit, lymfeobstructie door hyaluronzuur-albuminecomplexen en verminderde waterdiurese door een overmaat aan antidiuretisch hormoon. Bij patiënten met ascites, zonder evidente oorzaak, verdient het aanbeveling de schildklierfunctie te testen, zeker indien de SAAG hoog is (> 11 gl).

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 36 1997

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:1741-3
Vakgebied
Interne vakken
Maag-darm-leverziekten
Auteursinformatie

St.-Elisabeth Hospitaal, afd. Interne Geneeskunde, Willemstad, Curaçao, Nederlandse Antillen.

J.A.Wegdam, co-assistent (thans: assistent-geneeskundige, St.-Elisabeth Ziekenhuis, afd. Chirurgie, Hilvarenbeekseweg 60, 5022 GC Tilburg); dr.R.A.Rojer, internist.

Academisch Ziekenhuis, afd. Cardiologie, Nijmegen.

H.M.Kooistra, assistent-geneeskundige.

Ziekenhuis De Wever en Gregorius, locatie De Wever, afd. Interne Geneeskunde, Heerlen.

B.J.Kingma, internist.

Contact J.A.Wegdam

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties