Angelsaksische richtlijnen voor de behandeling van thuis opgelopen pneumonie ook in Nederland toepasbaar

Opinie
I.M. Hoepelman
A.P.E. Sachs
M.R. Visser
J.W.J. Lammers
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:1597-601
Abstract

Een longontsteking die in de thuissituatie optreedt (in Amerika spreekt men van ‘community-acquired’) wordt onderscheiden van de in het ziekenhuis opgelopen pneumonie. De American Thoracic Society en de Infectious Disease Society of America hebben gezamenlijk richtlijnen opgesteld voor de behandeling van de in de thuissituatie opgelopen pneumonie (tabel 1 en 2).1 Deze zijn gevolgd door richtlijnen van de British Thoracic Society en de Canadian Infectious Disease Society,23 die slechts in detail van die van de eerstgenoemde instanties verschillen. De vraag dringt zich op of deze richtlijnen ook in Nederland bruikbaar zijn.

Achtergronden

Epidemiologie

Thuis opgelopen pneumonie is een frequent voorkomende ziekte. Geschat wordt dat er in de VS 4 miljoen patiënten per jaar zijn, van wie 20 wordt opgenomen.1 Het aantal patiënten met een pneumonie in de Nederlandse huisartspraktijk is 2-7 per 1000 patiënten per jaar. Het merendeel van deze groep wordt thuis behandeld en…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Afd. Interne Geneeskunde, onderafd. Infectieziekten en Aids: dr.I.M.

Afd. Klinische Microbiologie: dr.M.R.Visser, medisch microbioloog.

Afd. Longziekten: prof.dr.J.W.J.Lammers, longarts.

Universiteit Utrecht, afd. Huisartsgeneeskunde, Utrecht.

Dr.A.P.E.Sachs, huisarts.

Contact Hoepelman, internist-infectioloog

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties