Wertheim Salomonson (1864-1922) en zenuwen, stroom en stralen

Perspectief
Jan van Gijn
Joost P. Gijselhart
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A1705
Abstract

Johannes Karl August Wertheim Salomonson werd geboren in Ambt Almelo als zoon van een textielfabrikant te Nijverdal. Na de hbs in Almelo en Zutphen volgde hij privéonderwijs in Latijn, zodat hij zich in 1881 kon inschrijven aan de faculteit der Geneeskunde te Leiden. Zijn belangstelling voor het zenuwstelsel bleek al uit het onderwerp van zijn promotie: stereognosis (1888). Vervolgens werd hij assistent in de interne kliniek in het Binnengasthuis van Pieter Klaesz Pel, waar hij zich toelegde op aandoeningen van het zenuwstelsel.

Vanaf 1890 publiceerde hij regelmatig wetenschappelijke artikelen in dit tijdschrift. In de eerste jaren betrof het daarbij vooral diagnostische toepassingen van galvanische en faradische elektriciteit (respectievelijk gelijkstroom en wisselstroom). Deze verhandelingen waren vaak meer fysisch dan medisch van aard: ‘geleidingsweerstand van het menschelijk lichaam’; ‘het gebruik der condensato­ren in de electrodiagnostiek’; ‘een eenvoudige seingever voor den transmissie-sphygmo­graaf’; ‘electrische spier- en zenuwprikkeling’ en ‘iets over ontaarding’. Maar ook klinische…

Auteursinformatie

Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, Amsterdam.

Prof.dr. J. van Gijn, curator medisch-historische bibliotheek, drs. J.P. Gijselhart, cultuurfilosoof en bibliothecaris.

Contact prof.dr. J. van Gijn (jan@vangijn.com)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: beide auteurs hebben een deeltijdaanstelling bij de Vereniging Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, Amsterdam.
Aanvaard op 16 januari 2010

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties