Waarop zijn de geneesmiddelkeuzen van ziekenhuisartsen gebaseerd?

Klinische praktijk
P. Denig
F.M. Haaijer-Ruskamp
H. Wesseling
A. Versluis
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1993;137:448-51

Inleiding

Medische besliskunde staat de laatste 10 jaar sterk in de belangstelling. Veel discussie en onderzoek richten zich daarbij op de normatieve component, waarbij wordt voorgeschreven hoe optimale beslissingen genomen kunnen worden. Minder aandacht is er voor de descriptieve kant, waarbij beschreven en geanalyseerd wordt hoe artsen in de praktijk beslissingen nemen. Met dergelijk beschrijvend onderzoek kan echter zowel het medisch onderwijs als de arts die in de praktijk keuzen moet maken, gediend zijn. Inzicht in medische beslissingsprocessen biedt aanknopingspunten om de kwaliteit en de rationaliteit ervan te ondersteunen en te optimaliseren. In dit artikel gaan wij in op beschrijvend onderzoek dat betrekking heeft op het maken van geneesmiddelkeuzen door artsen in ziekenhuizen. Naar aanleiding van de bevindingen uit zulk onderzoek worden enige consequenties voor (na)scholing besproken.

In hoeverre er sprake is van een kwaliteitsprobleem in de tweede lijn ten aanzien van de geneesmiddelkeuzen is moeilijk te zeggen. Er zijn…

Auteursinformatie

Rijksuniversiteit, Antonius Deusinglaan 1, 9713 AV Groningen.

Noordelijk Centrum voor Gezondheidsvraagstukken: mw.drs.P.Denig, apotheker.

Vakgroep Gezondheidswetenschappen: mw.dr.F.M.Haaijer-Ruskamp, medisch socioloog.

Vakgroep Klinische Farmacologie: prof.dr.H.Wesseling, klinisch farmacoloog.

Academisch Ziekenhuis, Ziekenhuisapotheek, Groningen.

Drs.A.Versluis, ziekenhuisapotheker.

Contact mw.drs.P.Denig

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties