Zorgaanbieders investeren veel in de zorg voor kwaliteit. Zij ontwikkelen kwaliteitsbeleid, zetten kwaliteitssystemen op en werken met instrumenten om de kwaliteit te meten, zodat zij die kunnen bewaken en bevorderen. Instellingen en beroepsbeoefenaren hebben daarbij verschillende wetten als kader, zoals de Kwaliteitswet Zorginstellingen (KWZ), de Wet op de Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (BIG) en de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO).
Een van de kwaliteitsbevorderende instrumenten is visitatie: het door middel van een bezoek kritisch toetsen van (de organisatie van) individuele gezondheidszorg. Dit artikel gaat over visitatie van specialistenpraktijken.
Van Dale meldt als betekenis van het woord ‘visiteren’: ‘ter plaatse of aan den lijve onderzoeken (m.n. naar smokkelwaar)’. Zo lijfelijk is de methode van kwaliteitstoetsing van de medische beroepsuitoefening in praktijkverband nu ook weer niet en de bezochte specialisten hoeven zich niet getoucheerd te voelen op verborgen talenten of gebreken. Visitatie van medisch-specialistische niet-opleidingspraktijken, eind jaren tachtig in gang…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties