Dames en Heren,
Het verpleeghuis werd zo'n 40 jaar geleden in het leven geroepen om patiënten op te nemen en te verzorgen die geen directe specialistische behandeling, maar wel verpleging en verzorging behoeven. In feite wordt van deze taakstelling nog steeds uitgegaan. Betekende dit aanvankelijk dat verpleeghuispatiënten de rest van hun leven in de instelling dienden door te brengen, in de loop van de tijd bemande ook het verpleeghuis zich met paramedische en medische beroepsbeoefenaren. Allengs werd het mogelijk vanuit het verpleeghuis zorg te bieden aan mensen in de thuissituatie, en konden ook patiënten het verpleeghuis verlaten. Dit was de geboorte van de zgn. reactivering (te omschrijven als: het zodanig verbeteren van het functioneren van patiënten dat zij zich thuis of in een beschermde woonvorm, alleen of met hun relaties, kunnen handhaven).
Reactivering kan worden onderscheiden van revalidatie. Bij dit laatste wordt de behandeling vooral gericht op de gehele maatschappelijke…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties