Transurethrale microgolf-thermotherapie bij de behandeling van benigne prostaathyperplasie

Determining the therapeutic efficacy of transurethral microwave thermotherapy (TUMT) in benign prostatic hyperplasia (BPH).

Design

Prospective.

Setting

Department of Urology, University Hospital Nijmegen, the Netherlands.

Method

In the outpatient clinic, 130 BPH patients (mean age: 65.9 years (SD: 6.9); mean prostatic volume 50.2 cm³ (SD: 18.4)) received TUMT in a single session lasting 60 min. The prostate was heated to above 45°C by a microwave antenna in a urethral catheter, resulting in tissue necrosis. In the first year after treatment the Madsen symptom score, maximal flow, residual volume, prostatic volume and concentration of prostatespecific antigen in blood were collected.

Results

After 1 year 98 patients could be evaluated; of the other 32, 16 withdrew from follow-up, 10 underwent transurethral prostate resection and 6, other treatment. The maximal flow increased by 1,2 mls (SD: 4.0). The residual volume decreased by 15.8 ml (SD: 55.6). Symptom scores improved by 5.9 points (SD: 5.0). A 50 increase in symptom score was seen in 49.5 of all patients; 24.3 showed no improvement of complaints. There was no change in prostatic volume, whereas PSA concentration showed a transient increase in the first week after TUMT. Preliminary results after 6 months‘ follow-up of a randomised placebo-controlled study in 50 patients showed subjective and objective improvement of miction.

Conclusion

TUMT results in distinct subjective improvement. Urodynamic findings show a less pronounced improvement.

Samenvatting

Doel

Bepalen van de effectiviteit van transurethrale microgolfthermotherapie (TUMT) bij de behandeling van benigne prostaathyperplasie (BPH).

Plaats

Academisch Ziekenhuis Nijmegen, afdeling Urologie.

Opzet

Prospectief onderzoek.

Methode

Bij 130 BPH-patiënten (gemiddelde leeftijd: 65,9 jaar (SD: 6,9); gemiddeld prostaatvolume: 50,2 cm³ (SD: 18,4)) werd een 60 min durende eenmalige poliklinische TUMT-behandeling van de prostaat verricht. Via een urethrale catheter met microgolf-antenne werd de prostaat verwarmd tot boven 45°C, waardoor weefselnecrose optreedt. In het eerste jaar na behandeling werden protocollair bepalingen verricht van Madsen-symptoomscore, maximale flow, residuvolume, grootte van prostaat en concentratie van prostaatspecifiek antigeen in bloed.

Resultaten

Na 1 jaar was evaluatie mogelijk bij 98 patiënten; van de overige 32 verdwenen er 16 uit controle, ondergingen 10 transurethrale prostaatresectie en 6 een andere behandeling. De maximale flow verbeterde gemiddeld 1,2 mls (SD: 4,0). Het residu verminderde met 15,8 ml (SD: 55,6). De symptoomscores verbeterden 5,9 punten (SD: 5,0). Bij 49,5 van de patiënten verbeterde de symptoomscore met meer dan de helft. Bij 24,3 was er geen verbetering van de klachten. Er was gee verandering in prostaatgrootte en de PSA-waarde vertoonde een voorbijgaande stijging in de eerste week. Preliminaire resultaten na 6 maanden follow-up van een gerandomiseerd placebo-gecontroleerd onderzoek bij 50 patiënten lieten subjectieve en objectieve verbetering van de mictiefunctie zien.