Transcutane bilirubinemeting geschikt voor de vaststelling van hyperbilirubinemie bij icterische pasgeborenen

To evaluate the usefulness of transcutaneous bilirubinometry in determining the need for phototherapy in neonates with hyperbilirubinaemia and to assess whether this technique may be used as an alternative to blood tests.

Design

Prospective, descriptive.

Method

Serum bilirubin and both midfrontal and midsternal transcutaneous bilirubin were measured in icteric neonates admitted to the neonatal ward of the Kennemer Gasthuis, Haarlem, the Netherlands, between 1 March and 31 December 2005. The Minolta JM-103 jaundice meter was used for transcutaneous assessment. Data were interpreted with the aid of a scatter plot, a 2-by-2 table and receiver operating characteristics (ROC) curve.

Results

A total of 70 matched transcutaneous-serum bilirubin measurements were taken from 50 patients, 22 girls and 28 boys. The mean gestational age was 66 hours (range: 12-164) and the mean birth weight was 2766 grams (range: 1680-4600). The mean duration of maternal amenorrhoea was 36.2 weeks (range: 32-41.3). The coefficient of correlation between serum bilirubin and mean transcutaneous midfrontal and midsternal bilirubin was 0.88 and 0.91, respectively. The negative predictive value of mean transcutaneous midfrontal and midsternal bilirubin measurement was 0.91 and 0.87, respectively, indicating that phototherapy would be correctly avoided in 91 and 87 of children, respectively. Based on the area under the ROC curve, the transcutaneous midfrontal bilirubin measurement was more reliable than the midsternal measurement.

Conclusion

Transcutaneous bilirubin measurement was useful in determining the need for phototherapy in neonates with hyperbilirubinaemia. Use of this non-invasive screening method may help to avoid unnecessary blood sampling in neonates.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:359-63

Samenvatting

Doel

Bepalen of transcutane bilirubinemeting geschikt is om de noodzaak van fototherapie vast te stellen bij neonatale hyperbilirubinemie en of deze meting bloedafnamen bij neonaten kan voorkómen.

Opzet

Prospectief, beschrijvend.

Methode

In de periode 1 maart-31 december 2005 werden bij icterische neonaten, die waren opgenomen op de couveuseafdeling van het Kennemer Gasthuis te Haarlem, zowel serumbilirubinemetingen als midfrontale en midsternale transcutane bilirubinemetingen verricht. Voor de transcutane metingen werd gebruikgemaakt van de Minolta-bilirubinemeter type JM-103. Data werden geïnterpreteerd met behulp van ‘scatterplot’, 2-bij-2-tabel en ‘receiver operating characteristics’(ROC)-curve.

Resultaten

In totaal werden 70 gepaarde metingen verricht bij 50 patiënten, 22 meisjes en 28 jongens, met een gemiddelde leeftijd van 66 uur (uitersten: 12-164). Zij hadden een gemiddeld geboortegewicht van 2766 g (uitersten: 1680-4600), terwijl de gemiddelde amenorroeduur 36,2 weken (uitersten: 32-41,3) bedroeg. De coëfficiënt voor de correlatie tussen de serumbilirubineconcentratie en de gemiddelde transcutane midfrontale en midsternale bilirubinewaarde was 0,88 respectievelijk 0,91. De negatief voorspellende waarde op basis van de gemiddelde transcutane midfrontale en midsternale bilirubinewaarde bedroeg respectievelijk 0,91 en 0,87; bij 91 respectievelijk 87 van de kinderen zou dus terecht niet gestart zijn met fototherapie. Op basis van het oppervlak onder de ROC-curve was de transcutane midfrontale bilirubinemeting betrouwbaarder dan de transcutane midsternale bepaling.

Conclusie

Transcutane bilirubinemeting bleek geschikt voor het stellen van de indicatie tot fototherapie bij neonatale hyperbilirubinemie. Het onnodig prikken van pasgeborenen kan met behulp van deze niet-invasieve screeningsmethode voorkomen worden.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:359-63