Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Totaleheupprothesen bij reumatoïde artritis na acetabulumreconstructie met geïmpacteerde botsnippers en een gecementeerde polyethyleenkom: weinig aseptische komloslatingen

Onderzoek
B.W. Schreurs
M.C. de Waal Malefijt
H.A.E.M. van Heereveld
T.J.J.H. Slooff
J.W.M. Gardeniers
R.P.H. Veth
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2001;145:1008-12
Abstract
Abstract
Sluiten
Total hip arthroplasty in rheumatoid arthritis patients following acetabular reconstruction with impacted morsellised bone grafts and a cemented polyethylene cup: low incidence of aseptic loosening of the cup

To determine the outcome of acetabular reconstructions using the technique of impacted morsellised bone grafts in combination with a cemented cup in patients with rheumatoid arthritis.

Design

Retrospective.

Method

Data were collected from rheumatoid arthritis patients in whom hip arthroplasty and acetabular reconstruction had been carried out, and who were followed up both clinically and radiologically at the St Radboud University Hospital in Nijmegen, the Netherlands: 31 patients in whom 36 prostheses had been placed during primary hip arthroplasties which took place at least eight years previously (in 1979/'88), and 28 patients in whom 35 prostheses had been placed during revision arthroplasties of the hip which were carried out at least three years previously (in 1983/’97). Using Kaplan-Meier analysis, the survival rate of the prostheses was calculated, with ‘cup revision due to aseptic loosening’ as the outcome measure.

Results

Of the 31 patients with a primary hip arthroplasty, three were lost to follow-up and 12 had died. The remaining 16 patients (20 prostheses) were 3 men and 13 women with an average age of 53 years (range: 20-79). The mean follow-up was 12 years (range: 8-18). Aseptic loosening occurred in two patients, 6.5 and 8 years after arthroplasty, respectively. The calculated prosthesis survival rate was 90 (95 CI: 77-100) after 12 years. Five of the 28 patients who had undergone revision arthroplasty of the hip had died; the remaining 23 patients (29 prostheses) were 2 men and 21 women with an average age of 55 years (range: 31-70). The mean follow-up was 7.5 years (range: 3-14). In 6 patients another revision operation was carried out, in 2 because of infection around the prosthesis, in one because of peri-operative stability problems of the acetabular cup, and in 3 because of aseptic loosening. The calculated prosthesis survival rate was 91 (95 CI: 84-95) after 10 years.

Conclusion

The acetabular reconstruction technique resulted in a low incidence of loosening in patients with rheumatoid arthritis in both primary and revision total hip arthroplasty.

Samenvatting

Doel

Inventariseren van de resultaten van totaleheupprothesevervanging met reconstructie van het acetabulum met behulp van geïmpacteerde botsnippers en een gecementeerde polyethyleenkom bij patiënten met reumatoïde artritis en acetabulair botverlies.

Opzet

Retrospectief.

Methode

De gegevens van alle patiënten in het Universitair Medisch Centrum St Radboud met reumatoïde artritis bij wie een heupprothese was geplaatst in combinatie met een reconstructie van het acetabulum werden onderzocht: het betrof 31 patiënten bij wie 36 prothesen tenminste 8 jaar tevoren waren geplaatst bij een eerste heupplaatsing (in 1979/'88) en 28 patiënten bij wie 35 prothesen tenminste 3 jaar tevoren waren geplaatst (in 1983/’97). Alle nog levende patiënten werden voor klinisch naonderzoek en röntgenonderzoek op de polikliniek gezien. Met Kaplan-Meier-analyse werd de overleving van de prothesen berekend, met als uitkomstmaat ‘prothesevervanging wegens aseptische loslating’.

Resultaten

Van de 31 patiënten met een primaire protheseplaatsing waren er 3 niet meer gezien en waren er 12 overleden; de overige 16 (20 prothesen) waren 3 mannen en 13 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 53 jaar (uitersten: 20-79). De follow-upduur was gemiddeld 12 jaar (uitersten: 8-18). Bij 2 patiënten was aseptische loslating opgetreden, respectievelijk 6,5 en 8 jaar na de plaatsing. De berekende protheseoverleving was 90 (95-BI: 77-100) na 12 jaar. Van de 28 patiënten met gereviseerde prothesen waren er 5 overleden; de overige 23 (29 prothesen) waren 2 mannen en 21 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 55 jaar (uitersten: 31-70). De gemiddelde follow-upduur was 7,5 jaar (uitersten: 3-14). Bij 6 patiënten was een nieuwe revisie uitgevoerd, 2 maal wegens een infectie van de prothese, 1 maal wegens stabiliteitsproblemen tijdens een revisie van de femorale steel van de heup en 3 maal wegens een aseptische loslating. De berekende protheseoverleving was 91 (95-BI: 84-95) na 10 jaar.

Conclusie

Bij patiënten met reumatoïde artritis ging de acetabulaire reconstructiemethode gepaard met weinig aseptische loslating.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 21 2001

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2001;145:1008-12
Vakgebied
Bewegingsapparaat
Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum St Radboud, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Afd. Orthopedie: dr.B.W.Schreurs, dr.M.C.de Waal Malefijt, prof.dr. (em).T.J.J.H.Slooff, dr.J.W.M.Gardeniers en prof.dr.R.P.H.Veth, orthopedisch chirurgen.

Afd. Reumatologie: mw.H.A.E.M.van Heereveld, reumatoloog.

Contact dr.B.W.Schreurs (w.schreurs@orthp.azn.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties